________________
उपदेशतरंगिणी. वेश्या रागवती सदा तदनुगा पनीरसैनोजनं रम्यं धाम मनोरमं वपुरहो नव्यो वयःसंगमः॥ कालोऽयं जलदागमस्तदपि यः कामं जिगायादरात तं वंदे युवतिप्रबोधकुशलं श्रीस्थूलन्न प्रन्नुम ॥१॥
अर्थ- जे स्थूललाजीपर वेश्या हमेशां रागवाली हती, तथा तेना कहेवा प्रमाणे वर्तती हती, वली, जे तेने त्यां रही षट्रस जोजन जमता हता, मकान पण सुंदर हतुं, शरीर पण मनोहर हतुं, वय पण युवान हती, समय पण वर्षाकालनो हतो, तो पण जेमणे श्रादरपूर्वक कामदेवने जीत्यो हतो, एवा ते स्त्रीउने प्रबोध करवामां कुशल एवाश्रीस्थूखलजीने हुं नमस्कार करं. १ श्रीनेमितोऽपि शकडालसुतं विचार्य
मन्यामहे नटममुं वयमेकमेव ॥ देवोऽपिउर्गमधिरुह्य जिगाय मोहं ___ यन्मोहनालयमयं तु वशी प्रविश्य ॥२॥
अर्थ- श्रीनेमिनाथ प्रनु करतां पण अमो शकडालमंत्रीमा पुत्र एकज श्रीस्थूलनाजीने वधारे शूरा मानीए बीए, केमके, श्रीनेमिनाथजी प्रनुए तो पर्वतना किल्लापर चड़ीने मोहराजाने जीत्यो हतो, पण आ जितेंघिय एवा स्थूलनजीए तो मोहना स्थानकमांज जश्ने तेने जीत्यो ॥२॥
एवी रीते श्रीस्थूलनाजीनुं दृष्टांतध्यानमां लेश्ने हमेशां शीखनुं श्राराधन करवामां प्रयत्न करवो. सीमाखानिषु वनखानिरगदंकारेषु धन्वंतरिः कर्णस्त्यागिषु देवतासु कमला दीपोत्सवः पर्वसु ॥