________________
उपदेशतरंगिणी. तीर्थयात्रामां मार्गमां देवपूजा, दरेक गामनां चैत्योनी परिपाटी, संघवात्सत्य आदिक कार्यो करवाथी शुल ध्यानज रहेने, पण धान्य, घृत, चर्म, वस्त्र आदिकना व्यापारीनी पेठे ते समये, "काल आदिक थाय तो ठीक" एवी रीतर्नु पुर्ध्यान कंथतुं नथी. वली ते समये चंचल एवी लक्ष्मी ने साते देत्रोमां जोमवाथी तेनी सफलता पण थाय जे. वली बरी पालवाथी दान, शील, तप तथा लावनारूप पुण्योनी प्राप्ति थाय जे; वली ते समये जगो जगोए महोत्सव करवाश्री तीर्थनी उन्नति पण थाय ने, अने परजवमां तेथी तीर्थकरगोत्र श्राय . .
जेम थारापा नामना नगरना रहेवासी श्रीमाल ज्ञातिना शेठे मोटा आडंबरथी श्री शत्रुजय तीर्थनी यत्रा करी हती. ते समये तेनी साथे सातसो तो देवालय हतां; तेमां एक हजार पांचसोने दश जिनबिंबो हतां. चार हजार गामां हतां. पांच हजार घोडाउँ हता. बावीसो घंटो हता; नेवु पालखी हती. सात पाणीनी परबो हती. बेंतालीस जल वहन करनारा बलदो हता. त्रीस जलवहन करनारा पामा हता. एकसो रसोइ करवानां मोटां कडायां हतां. बत्रीस आचार्यो हता. एकसो कंदोई हता. एकसो बीजा रसोश्या हता. बसो माली हता. एकसो तंबोली हता. एकसो उत्रीस उकानो हती. चौद लुहारो हता. सोल सुतारो हता. अने ते तीर्थयात्रामां तेणे बारक्रोम सोनामोहोरो खरची हती. एक क्रोड सोनामोहोरो खरचीने तेणे ज्ञाननंमार कराव्यो, अने ते ज्ञानगंडारमा बलाख अने उंगणचालीस हजार पुस्तको तेणे लखाव्यां. ते दरेक पुस्तकनी अकेकी प्रति तेणे सुवर्णनी साहीथी लखावी, अने बाकी सघली मषीनी साहीथी लखावी. वली त्रणसो आठ श्रावकोने तेणे पोताना सरखाज धनाढ्य कर्या. वली तेणे बे एवी तो उत्तम कोरणीनां जिनमंदिरो बंधाव्यां के, एकेक जिनमंदिरनी किम्मतश्री साधा
