________________
उपदेशतरंगिणी.
१६७ सर्प श्रावी चड्यो, तेने जोड्ने पण ते निर्जय श्रश्ने त्यां स्थिर रह्यो. पठी क्रोधथी सर्प जेटलामां तेने डंखवा श्राव्यो के, तुरत शासन देवताए ते सर्पने उपामीने दूर फेंकी दीधो, अने लक्ष्मीनी वृद्धि करनारुं एक रत्न ते श्रीधर शेग्ने श्राप्यु. ते रत्नना प्रजावथी ते कोटीध्वज अयो. एक दहाडो तेणे लोकोना मुखथी सांनट्यु के, कामरूप नामना यदनी वूजा करवाथी सर्व वांछित फले . ते सांजली लोजने वश थइ तेणे ते यदनी पूजा करी, तथा लोकोनां वचनथी तेणे चंडी, गणेश विगेरेनी पण पूजा करवा मांमी. एम करतां थकां एक दहाडो चोरोनी धाडे आवीने तेनुं सर्व जव्य लुंटी लीधुं. अने तेथी तेनी आजीविका पण बहु मुःखथी चालवा लागी. ते जो तेणे त्रण उपवास करीने गोत्रदेवीनी आराधना करी. त्यारे तेणीए प्रत्यक्ष श्रइ कह्यु के, तें मने तजीने यद, चंडी विगेरेनी आराधना करी ने, माटे ते तने अन्य आपशे, एम कही ते तो गुस्सामांज अंतान थइ गइ. पंजी तेणे शासन देवी, आराधन कर्यु, तो तेणीए प्रत्यक्ष यश तेने फरीने जैनधर्ममां दृढ कर्यो, तथा कोडोगमे सोनामोहोरो आपी. त्यारबाद ते श्रीधर शेठ त्रिकाल जिनपूजा करतो श्रको वटे मृत्यु पामीने देवलोकमां देवपणे उत्पन्न थयो. वरपूजया जिनानां, धर्मश्रवणेन सुगुरुसेवनया ॥ शासनन्नासनयोगैः, सृजति सफलं निजं जन्म ॥१॥
अर्थ- ( माणसो ) जिनेश्वर प्रनुनी उत्तम पूजाथी, धर्म श्रवणथी, गुरुसेवाथी, तथा शासनोद्योतना योगथी पोतानो जन्म सफल करे .
जिनपूजन विना राज्यादिक पण निष्फलज ले. कर्तुं ने के, जे माणस वीतरागप्रजुनुं मंदिर के तेमनुं बिंब, के तेमनी पूजा करतो नश्री, तेनुं राज्य, तेनुं धन, तेनुं शरीर, तेनां आजूषणो, तेनी
