________________
उपदेशतरंगिणी. र
१५ए रण पड्ये निःसंग यतिपण जव्य जीवोने तेनो उपदेश देने वज्रस्वामिनी पेठे करावे .)
फलं पूजाविधानुः स्या-सौन्नाग्यं जनमान्यता ॥ ऐश्वर्य रूपमारोग्यं, स्वर्गमोक्षसुखान्यपि ॥१॥
अर्थ- पूजा करनार माणसने, सौजाग्य, लोकोतरफनुं मान, मोटाई, रूप, आरोग्यपणुं, अने स्वर्ग तथा मोदनां सुखो पण फलरूपे थाय ने. कडं ने के, खीरेण जोन्निसेअं, कर जिणंदस्स नतिराएण ॥ सो खीरधवल विमलो, रमइ विमाणोसु चिरकालं ॥१॥
अर्थ- जे माणस नक्तिरागथी जिनेश्वरप्रनुने दूधथी अनिषेक करे , ते दूधसरखो उज्ज्वल अने निर्मल थईने लांबा वखतसुधि विमानोमां रमे बे. कंचणमोतियविद्युम-रयणाजरणेहिं नावसंजुतो॥
जो पूयए। जिणंद, सो पावे सासयं ठाणं ॥१॥ . अर्थ- कंचन, मोती, परवाला तथा रत्नादिकनां आनरणोथी नावसहित जे माणस जिनेश्वरप्रनुने पूजे जे, ते खरेखर मोक्षसुख पामे बे. (जेम श्रीवस्तुपालमंत्रीए पोतेज नरावेलां सवालाख जिनबिंबोने, तथा शत्रुजयपरना जिनबिंबोने सुवर्ण अने रत्नोनां आजूषणो पहेराव्यां हतां.) यः पुष्पैर्जिनमर्चति स्मितसुरस्त्रीलोचनैः सोऽर्च्यते यस्तं वंदत एकशस्त्रिजगता सोऽहर्निशं वंद्यते ॥ यस्तं स्तौति परत्र वृत्रदमनस्तोमेन स स्तूयते यस्तं ध्यायति क्लृप्तकर्मनिधनः स ध्यायते योगिन्निः १
अर्थ- जे माणस चंपक आदिक सुगंधि पुष्पोथी जिनेश्वर प्रनुनी पूजा करे , ते माणस विकस्वर थएलां एवां देवांगना