________________
उपदेशतरंगिणी. निर्मायाहतबिंबमाईतपदस्थानानिमं धार्मिकः । खात्मानं च परं च निर्मलयति स्तुत्यर्चनावंदनैः ॥ मंत्रीश्रेणिकसूरिवाकसुतं मोहांधकारस्थितं दीपः पुष्यति कस्य चापि न मुदं श्रेयःश्रियामास्पदम्॥
वली स्वयंजूरमण समुप्रमा मत्स्यरूपे रहेला लव्य जीवो त्यां जिनप्रतिमाना आकारवाला मत्स्योने जोड्ने जातिस्मरण ज्ञान पामी अनशन करी स्वर्गे जाय , वली शय्यंजवसूरिजी पण जिनप्रतिमाना दर्शनयी प्रतिबोध पामेला ने. कर्वा ने के, सिजनवं गणहरं, जिणपडिमादसणेण पमिबुद्धं ॥ मणगणिअरंदसका-लिअगस्स निजुहगं वंदे ॥१॥
श्री शय्यंजवाचार्यजीनी कथा लोकप्रसिद्ध बे. पितलसुवन्नरुप्पय- रयणेहिं चंदकंतमाईहिं ॥ जो कारवेश जिणवर-पडिमं सो पावए मुखं ॥१॥
अर्थ- पित्तलनी, सोनानी, रूपानी, तथा चंजकांतादिक रनोनी जिनप्रतिमा जे कोइ करावे , ते खरेखर मोद पामे ने.
जेम नीमश्रावके आबु पर्वतपर जिनमंदिर बंधावीने तेमां मूल नायकनी ५१ अंगुलनी प्रतिमा स्थापवा माटे घणीवार गाली गालीने उत्तम पित्तलनो रस कराववा मांड्यो. एटलामां पालणपुरना रहेवासी धनाशाए श्रावी तेने विनंति करी के, हे जीम ! आ प्रतिमा बनाववामां तुं मारो लाग ले? पण जीमे ना पाडवाथी ते रस ढालती वखते धनाशा पोताना ऊनानी बांहोमां गुप्तरीते केटलुक सुवर्ण लाग्यो, अने हाथ पहोला करवाना मिषथी ते सुवर्ण ते पित्तलना रसमां नांखी दीधुं, अने तेथी आजे पण ते प्रतिमा अत्यंत ऊगऊगायमान देखाय ने, ते पर श्यामता आवती नथी. अने हालमां ते प्रतिमा कुंजमेरुपर