________________
उपदेशतरंगिणी
१०५
अने तेथी मुनि तेना घरनुं अन्नादिक ले नहीं; अने जो घणां लोको एकठा थइ बंधावे तो मुनि हमेशां अकेकना घरनो त्याग करे. एवी रीते युक्तिथी तेने समजाव्या बतां पण तेणे मान्यु नहीं. त्यारे वली एक बीजो श्रावक बोली उठ्यो के, अहीं जो कोइ । पौषधशाला बांधवाने शक्तिवान् न होय तो तो आपनी हठ पण व्याजबी गणाय, पण अत्रे तेवा घणाचे, पण ते बतां जो तमो ते पौषधशाला सुवर्णनी इंटोनी बंधावो, तो तेम पण करीएं. ते सांजली देदा शेठे संघने पगे पडी कडं के, हुं ते पौषधशाला सुवर्णनी इंटोथी बंधावीश. पठी ते शेग्ने आचार्य महाराजे समजाव्या के, तेम करवाथी श्रा कलिकालमां बहु विघ्न थवानो संजव ने, केमके, ते कीमती जाणीने पुष्ट लोको लोजना मार्या तेनो विनाश करशे. त्यारे शेठे कह्यु के, हुं ते पौषधशाला इंटोनी बनावी तेनापर सुवर्णतुं पतरं जमावीश. तेम करवानो पण गुरु महाराजे ज्यारे निषेध कर्यो, त्यारे तेणे ते सुवर्ण जेटली किम्मतर्नु केशर ले ते धुंटावीने चुनामां नाख्युं, अने एवी रीते करीने पण ते पौषधशाला तेणे बंधावी. अने ते पौषधशाला "कुंकुलोलशालाना" नामश्री जगतमां प्रसिद्ध श्रश्.
यस्तनोति वरपौषधशालां,
सर्वसिभिललनावरमालाम् ॥ सर्वदैव लन्नते सुविशाला,
बोधिबीजकमलां विमलां सः॥१॥ अर्थ- जे माणस सर्व प्रकारनी सिघिउरूपी स्त्रीने वरवामां वरमाला सरखी एवी विशाल पौषधशाला बंधावे , ते माणस हमेशां निर्मल एवी बोधिबीजरूपी लक्ष्मीने मेलवे . ॥१॥
जेम गोपगिरिपर श्री बप्पनट्टिजी महाराजना उपदेशथी श्राम राजाए एक मनोहर अने विशाल पौषधशाला बंधावी
१४
