________________
श्री वैराग्य शतक दारुना घडाने-कोहवेली मादक वस्तुथी भरेल कुंभने जेने सो छिद्र होय, ने-दरेक छिद्रमांथी वास मारती मदिरा झरती होय, शुं ! ते साफ करी शकाशे ! तेने माटी लगाडो. गंगाना पाणीमां धोवो पण बहार काढो एटले हतुं ए- ए ! एवी कायानी स्थिति छे. पुरुषना नव द्वारे ने स्त्रीना बार बारणेथी अशुचि वह्याज करे छे दिवसमां दस वखत साफ करो, गमे तेटला पाणीथी धोवो, साबु लगाडीने स्नान करो, तेना पर तेल फुल-अत्तर लगावो, चंदननो लेप करो पण घडीकमां बधी वस्तु बगडी जशे. सारामां सारी वस्तु खाधी होय-पण तेनो विकार केवो थई जाय छे. ए आ अशुचिमय शरीर पर मोह ! ने तेने माटे कुकर्मो ! 'असारात् सारमुद्धरेत निःसारसार वगरना पदार्थमांथी पण सार ग्रहण करवो, ए न्याये आ असार शरीरथी सार-धर्म करवो, ए आ अशुचि भावनानो सार छे.' (४१)
(४२) सातमी आश्रव भावना
___(शार्दुल विक्रीडित) ज्यां आ जीव अनुभवी सुखदुःखो कर्मीशने निझरे, त्यां तो आश्रवशत्रुओ क्षणक्षणे कर्मो घणाए भरे. मिथ्यात्वादिक चार मुख्य रिपुओ रोकी शकाये नहीं, ने आ चेतन कर्मभार भरीओ जाये न मुकित महीं.
विवेचन-आश्रव एटले आत्मामां कर्मर्नु आवq.