________________
श्री वैराग्य शतक
५७ एवाद्वितीयोऽहम् आ अने आ जातिना अन्य सूत्रो आत्माने बळवान बनावे छे. आत्मा विचारे के जगतमां कोई कोईनुं नथी तारूं कर्यु तारे भोगववानुं छे. तुं एकलो आव्यो छो ने एकलो जवानो, आ देखातां बाह्य पदार्थोमां तारूं कांई नथी. जन्मतां कांई लाव्यो नथी अने मरतां साथे लइ जवानो नथी. तो पछी वचमां शा माटे मारू तारूं करी दुःखी थाय छे. महापुण्ये मळेल मानव जन्ममां तारूं जे छे, तेनी संभाळ ले. तारो ज्ञान गुण-एक ने अद्वितीय छे. तेने खीलव, तारामां अजोड दर्शन-श्रद्धा-सम्यक्त्व-गुण छे. तेने पुष्ट कर, तारामां अनन्य चारित्र छे ते केळव, विचार कर ! तुं निःसंग छे ए तारुं नि:संग-निरावरण स्वरूप मेळव, तें करेला कर्मोनुं फळ तने ज मळशे बीजो एमां भाग पडावा नहिं आवे. तो पारका माटे शाने तुं पाप करे छे.
नमिराजा-आ एकत्व भावना-भावीने संसार पार पाम्या हता. एक हजारने आठ राणीओ हती. एक वखत राजाना माथामां सख्त वेदना थई, ते कोई रीते शांत न पामे. तेना पर चन्दननुं विलेपन करवा माटे राणीओ चन्दन घसती हती. ते घसतां परस्पर कंगण भटकावाथी अवाज थतो हतो. राजाने ते अवाज सहन न थयो. राणीओए सौभाग्यना चिह्न तरीके एक कंकण राखी बीजा काढी नाख्या. - राजाए पूछt के : हवे अवाज केम नथी आवतो. कह्यु के, बीजा कंकणो काढी नाखी-एकएक कंकण राखेल छे माटे अवाज नथी
