________________
श्री वैराग्य शतक
. १७ माणसने चाणक्य बुद्धि कहीने बोलावाय छे. आवो चाणक्य जुगारमा हारी जाय ने ते वेपारीओ पोतानुं धन पाछु मेळवे ए असंभवित छे. कदाच ए पण संभवे पण सुकृत कर्या सिवाय हारी गयेल मानव जन्म फरी मळवो मुश्केल छे. (५)
(६) दृष्टांत चोधुं ‘राजसभा 'नुं एकहजारने आठ स्तम्भनी शाला स्तम्भे स्तंभे हांस, अष्टोत्तरशत हार्या विण ते सर्व जितवा नृपनी पास, ए घटनाथी जिती जनकने राजपुत्र पण राजा थाय पणसुकृत विण गतनरभव ते पाछो चेतन नहीं ज पमाय.
विवेचन-एक राजा अतिशय वृद्ध थयो हतो. पण पुत्रने राज्य सोंपतो न हतो. युवानपुत्रने पिताने मारीने पण राज्य लेवानो कोड जाग्यो हतो. राजाने ते वातनी जाण थतां-क्रोध न करतां बुद्धिथी काळक्षेप करवा विचार योज्यो ने पुत्रने बोलावीने कडं के : - आपणा कुळनो एवो रीवाज छे के युवराजे राजानी साथे रमत रमवी ने तेमां ते जिते पछी तेने गादीनशीन करवामां आवे. त्यां एक हजार अने आठ थांभलानी एक विशाळ राजसभा हती. दरेक थांभलाने एकसोने आठ-आठ हांसो हतीखुणा हता. राजपुत्र एक वखत रमतमां जिते तो तेने एक हांस जिती कहेवाय. एकसोने आठ वखत जिते त्यारे एक
