________________
श्री वैराग्य शतक चाल्युं जशे, अथवा ए बधाने छोडीने तुं चाल्यो जईश, कोई तारी साथे नहिं आवे, माटे ए बधुं तारं नथी, पारकुं छे. जो तारू काई होय तो ते एकज छे, ने ते छे धर्मजिनेश्वर भगवाने उपदेशेल धर्म एज तने नहिं छोडे, तुं ज्यां जईश त्यां ए तारी साथे रहेशे, तारू रक्षण करशे, दुर्गतिना खाडामां तने नहिं पडवा दे, तारो बचाव करशे. माटे बधा विकल्पो छोडीने ते धर्मने आराध. तेने मारो समजी तेनी सेवा कर, तेनी साधना कर, ए एकज सत्य छे एम विचार ने तेने मित्र बनाव ने सुख मेळव. (६४)
(६५) कर्म ए बेडी छे, संसार कारागार (जेल) छे हे चेतन ! तुं ए बेडीओने तोड
ने मुक्त था. अडकर्मरूपी बन्धने बंधाई कारागारमां, संसारमांहे तुं सडे छे मोहना साम्राज्यमां, ए बंधनोने आत्मबळथी वीर थईने तोडशे, तो मुकित ना साम्राज्यने तुं आत्म साथे जोडशे.
विवेचन-हे आत्मन् ! तुं वीर था. तुं बहादूर बन, तारूं शौर्य अजमाव, तारूं आत्मबळ फोरव, तारी शक्ति वापर, कारण के तारूं साम्रज्य लुटायुं छे, तुं अनादिकाळथी मोहराजानो केदी बन्यो छे. एणे तने संसाररू पी जेलमां-कारागारमा पूरी राख्यो छे. तुं भागी न
