________________
(५१) परे पर्वतक राजा सानुरागी थयो. तेवा, ते कन्या चाणाक्ये पर्वतकराजाने परणावी परंतु ते विषकन्या होवाथी तेना करस्पर्शनश्री पर्वतक राजा विपत्ति पाम्यो. ते विषकन्याने योगे चंगुप्तने औषध विना व्याधि गयो ॥ यतः ॥ अर्थराज्यहरं मित्रं, योन हन्यात्स हन्यते ॥ तस्माहिनौषधेनैव, व्याधिनवेत्तु गम्यते ॥१॥ चंगुप्त सर्वराज्यनो धणी थयो, राज्य पालवा लाग्यो. एवामां पामलीपुर निवासी सर्व लोक मली विनति करवा लाग्या के अहो स्वामी! नंदराजा अमारी पासेंथी स्वल्प कर लेतो हतो, प्रजाने श्रात्मजनी पेरें पालतो अने हमणां तमारा राज्यमां तो श्रमें करें करी पीडित छैये, माटे केम करीयें ! क्यां जयें !!! तेवारें चंगुप्ते चा. णाक्यना मुख साहामुं जोयु, तेणें विचाखु जे श्रा लोकोने संतोष नहिं थाशे, तो लोक उचालो जरीने जाशे ! एम विचारी लोकोने कर रहित कस्यां, तेने लीधे आयपद थोडी अने खरच घणो थवाथी जंमार खाली थतो देखीने चाणाक्य कांश्क नवीन उपाय चिंतववा लाग्यो, तेवारे त्रण उपवास करी पूर्वना मित्र देवताने आराध्यो. ते देवतायें श्रावी
