________________
(१७) पुरुष, केवं माने ले ? तो के (पीयूषं के०) अमृत जे तेने ( विषवत् के०) विष समान ( मनुते के०) माने . तथा ते मूर्ख पुरुष, (जलं के०) परमशीतल जल जे तेने (ज्वलनवत् के०)अग्निसमान माने . तथा ते मूर्ख पुरुष, (तेजः के०) तेज जे तेने ( तमः स्तोमवत् के०) अंधकार समूहनी पेठे माने . तथा वली ते मूर्ख पुरुष ( मित्रं के०) सखाश्ने ( शात्रववत् के) वैरीसमान माने . वली ते मूर्ख पुरुष ( सृजं के०) पुष्पमालाने (नुजगवत् के०) सर्पसमान माने , वली ते मूर्ख पुरुष, (चिंतामणि के०) चिंतामणि रत्नने (लोष्ठवत् के०) पाषाण समान माने , वली ते मूर्ख पुरुष, (ज्यो
स्नां के०) चंडकांतिने (ग्रीष्मजघर्मवत् के०) जष्णकालना तडका जेवी माने . था ठेकाणे अमृतादि सरखं जिनमत जाणवू, अने विषादि समान श्रन्यदर्शन जाणवां. हवे ते जैनेजमत कहे जे ? तो के (कारुण्य के०) दयापणुं ते रूप (पुण्य के०) वेचवाने लायक वस्तु तेनुं (थापणं के०) हाट . श्राहिं मनुते ए क्रियापद सर्व ठेकाणे योजन करवू. एवी रीते मानीने श्रीजिन मत अंगीकार करवू.
