________________
जैन सिद्धांत प्रकरण संग्रह.
९१
आरे चार पासली जाणवी. ए आराने विषे छ वर्षनी स्त्री गर्भ धरशे. ते काला कुदर्शनी रोगी ने रिसाल थशे. नखने मोवाला घेणा एहवा छोकरा घणा जणशे. ते कुतरीनी पेरे परीवार भेलो फेरवरी . ए आराने विषे गंगा सिंधु नदि रहेशे, तेमां ७२ बील छे. तेमां ण णे माल छे. तेमां मनुष्य त्रीयच पंखी बीज मात्र रहेशे. गंगा सिंधुमो साडीबासठ जोजननो पट छे, तेमां रथना चिला प्रमाणे पहोलुं ने गाडानि धुरि बूडे एटलं उड पाणि रहेशे, तेहमां मछ कछ घृणा थाशे. ते ७२ बीलनां मनुष्य सांझे ने प्रभाते. मछ कछ काढीने वेलुमा भारशे. सूर्य घणो तपशे. टांढ घणी पडशे. तेणे करी सीझवाइ रहेशे . तेहना आहार करशे. तेना हाडका चामडा तिर्येच चाटीने रहेशे. मानवीना मायानि तुंबलीमां पाणी लाविने पिशे. एणिपरे एकविस हजार वर्ष पुरां करशे. पाचमां आराना प्राणी नवकार रहित, समकित रहित, व्रत पचखाण रहित हशे ते एहवा छठा आराने विषे आविने अवतरशे. माटे एवं जाणिने जे जीव जैन धर्म करशे ते जीव सुखी थाशे. इति छ आराना बोल संपुर्ण.
अथ श्री चोविस जिनांतरा.
अढार क्रोडाक्रोडि सागरने आंतरे पेहेला श्री आदिनाथ तिर्थकर थया. विनिता नगरीने विषे नाभी राजा पिता. मरुदेवी राणी माता. हेमवर्णे. वृषभ लंछन. पांचसें धनुषनुं देहमान. चोरासी लाख पूर्वनुं आउखं वीश लाख पूर्व कुंवरपणे रह्या. त्रेसठ लाख पूर्वनुं राज्य पाल्युं. एक लाख पूर्वनीवर्ज्या पाली. प्रवर्ज्या लीधा पछि एक हजार वरसे केवलज्ञान उपनुं. साधु, साधवी, श्रावक, भावीकारुप चतुर्विध संघतिर्थ
