________________
२२२ प्रमाण बोपनो योकडो. णिरत्न होय. ते ८ सोनइया भार छे. सोनइयानुं तोल कहे छे. ४ मधुरत्रिफले १ स्वेत सरसत्र थाय, १६ सरसवे १ अडद थाय, २ अडदे १ गुंजा थाय, ५ गुंजाये १ मासो थाय. १६ मासे १ सोनइयो थाय, एहवा ८ सोनइया भारतुं कांगगिरत्न होय. तेने छ तळा, ८ खुणा, १२ हांश छे. सोनींनी अहिरणने संठाणे छे. ते कांगणिरत्ननी एकेकी हांश उत्सेधांगुलनि पहोळी छे. अने जे उत्सेधांगुल ते समण भगवंत महावीरनु अर्द्धअंगुल थाय तेने हजार गुणुं करिये तेवारे १ प्रमाणांगुल थाय. एटले महावीरस्वामीनापांचसे आत्मअंगुले १ प्रमाणांगुल थाय, एहवा ६ प्रमाणांगुले १ पग थाय, १२ अंगुले १ वेत थाय, २४ अंगुले १ हाथ थाय, ४८ अंगुले १ कुक्षि थाय, ९६ अंगुले १ धनूष थाय, २ हजार धनूषे १ गाउ थाय, ४ गाउये १ जोजन थाय, ए प्रमाणांगुले पृथ्वी, पर्वत, विमान, नरकावासा, द्विप, समुद्र, नरक, देवलोक,लोक,अलोक,शास्वती जमीन रत्न प्रभादिक २८ बोलनु तथा द्विपसमुद्रादि २८ बोलनु लांबपणुं, पहोळापणुं, उंचपणुं, उंडपणुं, परिधि प्रमुखना मान वर्णव्या छे. ए ३ प्रकारना अंगुल कह्या ते प्रत्येक प्रत्येकना त्रण त्रण भेद श्रेणिअंगुल, प्रतरांगुल, घनांगुल, तीहां असत्कल्पनाये श्रेणि ते असंख्याता जोन क्रोडाक्रेडि प्रमाणे लांबी, अने एक आकाश प्रदेश नी पहोळी जाडपणे लोकांत सुधि होप तेने श्रेणि कहिये. ते श्रेणिने श्रेणि गुणो करिये तेने प्रतर कहिये, ते प्रतरने श्रेणि गुणो करिये तेने घन कहिये. ते घनीकृत लोकने संख्यात गुणो करिये तेवारे संख्याता लोक अलोकमां थाय ते संख्याता लोकने असंख्यात गुणा करिये त्यारे असंख्याता लोक अलोकमां थाय. ते असंख्याता लोकने अनंत
