________________
दटठूण पाणिनिवहं भीमे भवसागरम्मि दुक्खत्तं । अविसेसओडणुकंपं दुहा वि सामत्थओ कुणइ ॥१३॥ दृष्ट्वा प्राणिनिवहं भीमे भवसागरे दुःखार्तम् । अविशेषतोऽनुकम्पां द्विधाऽपि सामर्थ्यतः करोति ॥ १३॥
(૧૩)
ભયંકર સંસાર સમુદ્રમાં દુ:ખથી પીડાતા એવા જીવ સમુદાયને જોઈને કોઈપણ જાતના ભેદભાવ વગર પોતાના સામર્થ્યથી દ્રવ્ય અને ભાવ બંનેથી તેઓની ઉપર અનુકંપા કરે છે.
मन्नइ तमेव सच्चं नीसंकं जं जिणेहिं पण्णत्तं । सुहपरिणामो सच्चं कंखाइविसुत्तियारहिओ ॥१४॥ मन्यते तदेव सत्यं निःशंकं यज्जिनैः प्रज्ञप्तम् । शुभपरिणामः सर्वं काक्षादिविस्त्रोतसिकारहितः ॥ १४ ॥
(१४)
શંકા, કાંક્ષા, વિચિકિત્સા વગેરે વિસ્રોતસિકાથી રહિત શુભ પરિણામવાળો જીવ “જે જિનેશ્વરો વડે કહેવાયેલું છે તે જ निः४५ो सायुं छे." मे प्रभारी माने छे. नों५ :-भूखमा “सच्चं कंरवा०" 406 छेतेन स्थाने "संका करवा०" अथवा 'सव्वं' संभवे छ
एवंविहो य एसो तहा खओवसमभावओ होई । नियमेण खीणवाही नरु व्व तव्वेयणारहिओ ॥१५॥
एवंविधश्चैष तथा क्षयोपशमभावतो भवति । नियमेन क्षीणव्याधिर्नर इव तद्वेदनारहित ः ॥ १५ ॥
(૧૫) જે પ્રમાણે ક્ષીણ વ્યાધિવાળો મનુષ્ય અવશ્ય તેની વેદનાથી રહિત
હોય છે. તે જ પ્રમાણે તથા પ્રકારના ક્ષયોપક્ષમભાવથી અવશ્ય આ સમક્તિી જીવ ઘાતકર્મની તથાવિધ વેદનાથી રહિત હોય છે.
