________________
ઉપદેશમાળા
नहदंतमंसकेसट्ठिएसु, जीवेण विप्पमुसु ।
ते वि हविज कइलास - मेरुगिरिसन्निभा कूडा ||१९८।। જૂડા ||૧૧૮|| हिमवंतमलयमंदर-दीवोदहिधरणिसरिसरासीओ । अहिअयरो आहारो, छुहिएणाहारिओ होजा || १९९|| जं णेण जलं पीयं, घम्मायवजगडिएण तंपि इहं । सव्वेसु वि अगडतलाय -
નતમુદ્દેનુ નવિ હુન્ના ૨૦૦|| पीयं थणयच्छीरं, सागरसलिलाओ होज्ज बहुअयरं । संसारम्मि अणंते, माऊणं अन्नमन्नाणं ||२०१॥
૫૮
(૧૯૮) જીવે (અનાદિ સંસારમાં જેટલા) નખ, દાંત, માંસ, કેશ, હાડકા મૂક્યા તેનાથી પણ મોટા અષ્ટાપદ મેરુ પર્વત જેવા સ્તૂપ થાય.
(૧૯૯) જીવે ભૂખ્યા થઈને જે આહાર વાપર્યો તેનો હિમવંત પર્વત, મલયાચલ, મેરુ પર્વત, દ્વીપો, સમુદ્રો અને પૃથ્વીઓ સમાન રાશિઓ કરતાં અધિક રાશિ થાય.
(૨૦૦) આ જીવે ગ્રીષ્મના આતપથી અભિભૂત થઈને જેટલાં પાણી પીધાં તેટલું પાણી પણ આ લોકના સર્વ કૂવા, તળાવ, નદી અને સમુદ્રોમાં (સમાય એવું) નથી.
(૨૦૧) જેની આદિ ઉપલબ્ધ નથી એવા સંસારમાં અન્યાન્ય જન્મોમાં થયેલી માતાઓના થાનનું દૂધ જે પીધું તે (સઘળા) સમુદ્રોના પાણીથી પણ અતિ વધારે થાય.
