________________
ઉપદેશમાળા
૧૧૩ " विजं मतं जोगं, तेगिच्छ कुणई भूईकम्मं च ।।
अक्खर-निमित्तजीवी, आरंभपरिग्गहे रमइ ॥३६५॥ * कज्जेण विणा उग्गह-मणुजाणावेई, दिवसओ सुयइ । .
अज्जियलाभं भुंजइ, इथिनिसिज्जासु अभिरमइ ।।३६६।। * उच्चारे पासवणे, खेले सिंघाणे अणाउत्तो । संथारगउवहीणं, पडिक्कमइ वा सपाउरणो ॥३६७।।
(૩૬૫) (ગૃહસ્થો માટે,-) (દેવી-અધિષ્ઠિત) વિદ્યા (દેવાધિષ્ઠિત) મંત્ર, (વિશિષ્ટ દ્રવ્ય-સંમિશ્રણરૂપ) યોગના પ્રયોગ કે દવા ઉપચાર કરે અને “ભૂતિ કર્મ=મંત્રેલી રાખ, એનો પ્રયોગ કરે એ ગોચરી નિમિત્તે અથવા સામાનું મોં રાખવા કે સન્માન-સત્કાર મેળવવા કરે.) “અક્ષર-નિમિત્ત' = પાઠશાળા – જોષીપણું એનાથી આજીવિકા ચલાવે, આરંભ = પૃથ્વીકાયાદિ જીવ - નાશે, “પરિગ્રહ = અધિક ઉપકરણગ્રહણે રમતો રહે.
(૩૬૬) વિના પ્રયોજને ઈન્દ્ર-રાજા વગેરેના અવગ્રહની અનુજ્ઞા માગે (દા.ત. થોડી જગાની જરૂર હોય અને ઘણી
ગ્યાઓના અવગ્રહ માગી રાખે.) દિવસે શયન કરે, સાધ્વીએ મેળવેલા આહારાદિ વાપરે, અને સ્ત્રીના ઉઠયા પછી તેની બેઠકનો ઉપભોગ કરે.
(૩૬૭) સ્પંડિલ-માતૃ-બળખો-પ્લેખ (વગેરે)ને પરઠવવામાં ઉપયોગ ન રાખે,, (અજયણા કરે,). સંથારામાં રહીને કે ઉપધિ ઉપર રહીને અથવા વસ્ત્ર ઓઢીને પ્રતિક્રમણ કરે. તથા
