________________
૯૮
ઉપદેશમાળા *जह जह बुहस्सुओ सम्मओ अ, सीसगणसंपरिवुडो अ ।
अविणिच्छिओ अ समए, तह तह सिद्धंतपडिणीओ ।।३२३।। * पवराई वत्थपाया-सणोवगरणाइँ एस विभवो मे ।
अवि य महाजणनेया, अहंतिअह इड्डिगारविओ ||३२४||
જીવનો અતિ બળવાન કર્મ સમૂહ (કામ કરી રહ્યો) છે. (એ તત્ત્વજ્ઞ જીવને પણ બળાત્કારે અકાર્યમાં પ્રવર્તાવે એમાં અમે શું કરી શકીએ? અમે તો માત્ર દૃષ્ટા બની રહીએ.)
(૩૨૩) (જુગપ્સા દ્વાર પત્યું, પ્રતિદ્વારો પત્યા, તેથી “કષાયદ્વાર પત્યા હવે ગારવધાર:).
શાસ્ત્રોના શ્રવણ માત્રથી જેમ જેમ બહુશ્રુત ગણાતા હોય, વળી તેવા લોકોમાં માન્ય હોય, (તેમ બહુ મૂઢ) શિષ્ય પરિવારવાળો હોય, (કેમકે મૂઢજીવો જ તેવાને ગુરુ કરે છે તેમ જ આગમ સંબંધમાં પરમાર્થથી તત્વોનો અજાણ હોય, (એટલે જ ત્રણ ગારવમાં મગ્ન હોય), તેમ તેમ એ આગમ-પ્રવચનનો શત્રુ યાને નાશક બને છે. (કેમકે પ્રવચનને લઘુતા પમાડનારો હોય છે. પરમાર્થથી તત્વજ્ઞ પુરુષ ગારવમાં પડે નહિ.)
(૩૨૪) (હવે “દ્ધિગારવ' દ્વારા) સાધુ સારાં સારો વસ્ત્ર-પાત્ર-આસન તથા ઉપકરણો વગેરેને લઈને “આ મારે સમૃદ્ધિ વધી” એમ માને, વળી “અગ્રણી લોકો પર હું પ્રભુત્વ ધરાવું છું,’ એમ માને તો એ ઋદ્ધિ ગારવવાળો છે. (ગારવામાં પ્રાપ્ત ઋદ્ધિ પર ઔસુક્ય અહોભાવ અને અપ્રાપ્તિની આસક્તિ-પ્રાર્થના-માગણી હોય છે. તેમાં ચિકણા કર્મથી આત્મા ભારે થાય છે. માટે એને ગૌરવ-ગારવ કહે છે.)
