________________
તમસુ બન્ને ગુણો ગૌણ બને છે ને એ સત્વ ગુણને સહાય થાય છે આમ ત્રણેય ગુણ વિષયભાવ ધારણ કરે છે તેથી પુણ્યજનિત સુખાનુભવમાં સુખ વૃત્તિ દુઃખ વૃત્તિ ને મોહવૃત્તિ એમ ત્રણેય રહે છે.
इत्थ-मेकत्व-मापन्नं फलतः पुण्यपापयोः, मन्यते यो न मूढात्मा नान्त स्तस्य भवोदधेः ॥२३१||७३
અર્થ ઃ આમ પુણ્યનું ફળ સુખ, એ પણ આ બધા કારણોસર દુઃખ રૂપ જ છે.માટે પુણ્ય અને પાપનું ફળ તત્વતઃ દુઃખ રૂપ જ થયું એક બની ગયું...છતાં જેઓ એ બન્ને ના ફળમાં અભિન્નતા નથી સ્વીકારતા તે મૂઢાત્માઓના સંસાર સાગરનો છેડો આવી શકતો નથી કેમકે પુણ્યનું ફળ સુખ છે એમ માની પુણ્યમાં જ તેઓ ફસાયા કરે છે.
तच्चिदानंदभावस्य भोक्तात्मा शुध्धनिश्चयात्, अशुद्धनिश्चयात् कर्मकृतयोः सुखदुःखयोः ।।२३२।।७९ અર્થ : તેથી કરીને શુધ્ધ નિશ્ચયનયથી આત્મા પોતાનું સ્વરૂપ સચ્ચિદાનંદ ભાવ છે. એનો ભોક્તા છે. જ્યારે અશુદ્ધ
આત્મનિશ્ચયાધિકાર-૧૮ ]
