________________
કારણકે તેના વિના બાકીના બે અર્થ - કામ) મળતા નથી. ૯.
मानुष्यमार्यदेशश्च जातिः सर्वाक्षपाटवम् ।
आयुश्च प्राप्यते तत्र कथंचित्कर्मलाघवात् ॥१०॥ મનુષ્યપણું, આર્યદેશ ઉત્તમજાતિ, સર્વ ઇન્દ્રિયોની પટુતા, સારુ આયુષ્ય એ કોઈ પણ રીતે કર્મની લઘુતાથી મેળવાય છે. ૧૦.
प्राप्तेषु पुण्यतस्तेषु श्रद्धा भवति दुर्लभा ।
ततः सद्गुरुसंयोगो लभ्यते गुरुभाग्यतः ॥११॥ તેઓ પુણ્ય પ્રતાપે પ્રાપ્ત થયા છતાં પણ શ્રદ્ધા (પ્રાપ્ત) થવી દુર્લભ છે. ત્યાર પછી પણ સુગુરુનો યોગ તો મહા ભાગ્યથી જ મળે છે. ૧૧.
लब्धं हि सर्वमप्येतत्सदाचारेण शोभते ।।
नयेनेव नृपः पुष्पं गंधेनाज्येन भोजनम् ॥१२॥ ન્યાયથી રાજા ગંધથી પુષ્પ અને ઘી વડે ભોજનની જેમ ખરેખર મેળવેલી (આ) સર્વ (ચીજ) પણ સદાચારથી શોભે છે. ૧૨.
शास्त्रदृष्टेन विधिना सदाचारपरो नरः ।
परस्पराविरोधेन त्रिवर्ग साधयेत्सदा ॥१३॥ સદાચારમાં તત્પર મનુષ્ય હંમેશા શાસ્ત્રોક્ત વિધિ મુજબ ત્રિવર્ગને (ધર્મ અર્થ કામને) પરસ્પર અવિરોધ વડે સાધવા. ૧૩.
तुर्ये यामे त्रियामाया ब्राह्मे मुहूर्ते कृतोद्यमः । मुंचेन्निद्रां सुधीः पंचपरमेष्ठिस्तुतिं पठन् ॥१४॥
(શ્રાવક-આચાર) રાત્રિના ચોથા પ્રહરે બ્રાહ્મ મુહૂર્તમાં ર્યો છે ઉદ્યમ જેણે એવા સુશ્રાવકે પંચપરમેષ્ઠીની સ્તુતિ કરતાં કરતાં નિદ્રાને તજવી. ૧૪.
वामा वा दक्षिणा वापि या नाडी वहते सदा । शय्योत्थितस्तमेवादौ पादं दद्याद्भुवस्तले ॥१५॥
