________________
વડે મનુષ્યોને મળે છે. (ઉત્પન્ન થાય છે.)
सुबुद्धिः सूपदेशेन ततोऽपि च गुणोदयः । __इत्याचारोपदेशाख्यग्रंथः प्रारभ्यते मया ॥५॥ સારા ઉપદેશથી સુબુદ્ધિ અને સુબુદ્ધિથી સુગુણોનો ઉદય થાય છે. આ પ્રમાણે (સારા હેતુથી) ““આચારોપદેશ' (શ્રાવકાચાર) નામનો ગ્રન્થ મારા વડે આરંભાય છે.......
सदाचारविचारेण रुचिरश्चतुरोचितः । देवानंदकरो ग्रंथः श्रोतव्योऽयं शुभात्मभिः ॥६॥
ગ્રન્થમાહાભ્ય” સદાચારના વિચાર વડે સુંદર, ચતુર જનને યોગ્ય, દેવોને આનંદકર, એવો આ ગ્રંથ (શુભ) પવિત્ર આત્માઓ વડે સાંભળવા યોગ્ય છે. ૬.
पुद्गलानां परावतैर्दुर्लभं जन्म मानुषम् ।
लब्ध्वा विवेकिना धर्मे विधेयः परमादरः ॥७॥ પુદ્ગલોના પરાવર્તે વડે (પણ) દુઃખેથી મેળવાય એવો મનુષ્યજન્મ પામીને વિવેકી આત્મા વડે ધર્મને વિષે પરમ આદર કરવા યોગ્ય છે...૭.
धर्मः श्रुतोऽपि दृष्टोऽपि कृतोऽपि कारितोऽपि च ।
अनुमोदितोऽपि नियतं पुनात्यासप्तमं कुलम् ॥८॥ સાંભળેલો, જોયેલો, કરેલો તથા કરાવેલો અને અનુમોદેલો એવો પણ ધર્મ નિશે (જીવોના) સાતમા મૂળ સુધી (૭મી પેઢી સુધી) પવિત્ર કરે છે. ૮.
विना त्रिवर्गं विफलं पुंसो जन्म पशोरिव ।
तत्र स्यादुत्तमो धर्मस्तं विना न यतः परौ ॥९॥ ધર્મ, અર્થ અને કામ (આ ત્રિ વર્ગને) (ઉચિત આચર્યા વિના) મનુષ્યનો જન્મ પશુની જેમ વિફળ છે. તેમાં ય ધર્મ એ ઉત્તમ છે
