________________
વૈરાગ્યકાલતા/શ્લોક-૧૦૩-૧૬૪
૧૭૭ સમાધિવાળા પ્રવ્રુજિતસાધુઓ ક્યારેય પણ પ્રવજ્યાના ત્યાગ માટેની ઈચ્છા કરતા નથી. I૧૬all ભાવાર્થ
શૂરવીરતાને આગળ કરનારા સુભટ યુદ્ધ ભૂમિમાં ચડ્યા પછી શત્રુનું અધિક બળ જોઈને મૃત્યુથી ભય પામીને પીછેહઠ કરતા નથી. પરંતુ સર્વ ઉદ્યમથી શત્રુના નાશ માટે યત્ન કરે છે તે પ્રમાણે સમાધિને પામેલા સાધુઓ પ્રવ્રજ્યાને છોડવાની ઇચ્છા ક્યારેય કરતા નથી. તેથી તેવા મહાત્માઓ હું સંયમ પાળી શકીશ નહિ તો શાસ્ત્રઅધ્યયનના બળથી મારી આજીવિકા થશે એ પ્રકારના આશયથી વૈદ્યકશાસ્ત્રઆદિ ભણતા નથી. પરંતુ મોહની સામે લડવા માટે સુભટની જેમ સદા ઉદ્યમ કરે છે. II૧૬૩ શ્લોક :
श्रद्धां पुरस्कृत्य निनिर्गतो यां, तामेव सम्यक् परिपालयेद् यः । સિંહોસ્થિતઃ હિંદવિહારધારી,
समाहितोऽसौ न विषादमेति ।।१६४।। શ્લોકાર્ચ -
જે શ્રદ્ધાને આગળ કરીને નીકળેલા એવા જે સાધુ તેને જકતે શ્રદ્ધાને જ, સમ્યફ પરિપાલન કરે છે એ=એ મુનિ, સિંહની જેમ ઊઠેલા, સિંહની જેમ વિહારને કરનારા અને સમાધિને પામેલા વિષાદને પામતા નથી. ll૧૧૪ll ભાવાર્થ
સંસારના પારમાર્થિક સ્વરૂપને જાણીને સંસારના ઉચ્છેદનો ઉપાય જીવની અસંગ પરિણતિ છે એ પ્રકારની જે શ્રદ્ધાને આગળ કરીને ગૃહસ્થ અવસ્થાથી નીકળેલા એવા જે મુનિ તે શ્રદ્ધાને જ સમ્યફ પરિપાલન કરે છે સંયમજીવનમાં સર્વ ભાવો પ્રત્યે સંગ વગરના થવું છે માટે તેના ઉપાયને જ હું સમ્યક સેવું એ
