________________
152
सिद्धविभक्तिविंशिका एकोनविंशी द्वात्रिंशदष्टचत्वारिंशत्षष्टिद्विसप्ततिस्तु बोद्धव्याः ।
चतुरशीतिः षण्णवतिद्विरधिकमष्टोतरशतं च ॥ १७ ॥
એકથી ૩૨, ૪૮, ૬૦, ૭૨, ૮૪, ૬, ૧૦૨ અને ૧૦૮ સુધીની સંખ્યામાં જીવો मोक्षे तय तो मश: (निरन्तर) ८, ७, ६, ५, ४, 3, २ मने १ समय सुधी निरंतर જઈ શકે. પછી અવશ્ય સમયાદિનું અંતર પડે.
एवं सिद्धाणं पि हु उवाहिभएण होइ इह भेओ । तत्तं पुण सव्वेसिं भगवंताणं समं चेव ॥ १८ ॥ एवं सिद्धानामपि खलूपाधिभेदेन भवतीह भेदः । तत्त्वं पुनः सर्वेषां भगवतां सममेव ॥ १८ ॥ सव्वे वि य सव्वन्नू सव्वे वि य सव्वदंसिणो एए । निरुवमसुहसंपन्ना सव्वे जम्माइरहिया य ॥ १९ ॥ सर्वेऽपि च सर्वज्ञाः सर्वेऽपि च सर्वदशिन एते । निरुपमसुखसंपन्नाः सर्वे जन्मादिरहितश्च ॥ १९ ॥
એ રીતે સિદ્ધોના પણ ઉપાધિભેદે (પૂર્વાવસ્થાના ભેદના કારણે) ભેદો જાણવા: તત્ત્વથી ચૈતન્યરૂપે (કર્મોપાધિરહિત) તો સર્વ સિદ્ધભગવંતો સમાન જ છે. (૧૮) તે બધા જ સર્વજ્ઞ-સર્વદર્શી છે, નિરુપમ સુખથી યુક્ત છે અને જન્માદિલેશથી રહિત छे. (१८)
जत्थ य एगो सिद्धो तत्थ अणंता भवक्खयविमुक्का । अन्नुन्नमणाबाहं चिठुति सुहीं सुहं पत्ता ॥ २० ॥ यत्र चैकः सिद्धस्तत्रानन्ता भवक्षयविमुक्ताः ।
अन्योन्यमनाबाधं तिष्ठन्ति सुखिनः सुखं प्राप्ताः ॥ २० ॥
જે આકાશપ્રદેશમાં એક સિદ્ધ છે, એજ આકાશપ્રદેશોમાં ભવક્ષયના કારણે વિમુક્ત એવા અનંત સિદ્ધો પરસ્પર બાધા પહોંચાડ્યા વિના સુખને પામેલા સુખમાં રહે છે. (ટી.) જેમ દિવાનો પ્રકાશ પરસ્પર બાધા પહોંચાડ્યા વિના રહે છે તેમ.
॥ इति सिद्धविभक्तिविंशिका एकोनविंशी ॥
१ अ सुहं सुही