________________
83
यति धर्मविंशिका एकादशी
૨ સંયમમાં સીદાતા સાધુને પ્રેરણા. ૩ અધિકરણમાં પ્રવૃત્ત ગૃહસ્થની અવગણના
(मोधनियुति) ૩. પ્રમાર્જના સંયમ. વસતિ પ્રર્માજન, વસ્ત્ર-પાવાદિને પણ પ્રમાજીને આદાન
નિક્ષેપ કરે. નગરમાં પેસતા કે નીકળતા પગ પ્રમાર્જે. ગૃહરથના દેખતાં ન પ્રર્માજવા એ સંયમ. પરિષ્ઠાપનિકા સંયમ. પ્રાણિસંસક્ત, અવિશુદ્ધ કે અનુપકારક આહાર - પાણીને જતુરહિત સ્થાને વિધિપૂર્વક પરઠવવા તે.
अतिरिक्तभक्तपानादिपरित्यागे संयमः मोधनियुक्ति. 3. योगनो निरोध = मेम १७ प्रारणो संयम छे.
गुरुसुत्ताणुन्नायं जं हियमियभासणं ससमयम्मि । अपरोवतावमणघ तं सच्च निच्छियं जइणो ॥ ११ ॥ गुरुसूत्रानुज्ञातं यद्धितमितभाषणं स्वसमये ।
अपरोपतापमनघं तत्सत्यं निश्चितं यतेः ॥ ११ ॥ ગુરુ અને સૂત્રથી અનુમત, બીજાને પરિતાપ ન પમાડનાર, નિષ્પાપ, હિતકર અને પરિમિત એવું જે બોલવું તેને સ્વસમયમાં યતિના સત્ય તરીકે નિશ્ચિત કરેલું છે.
आलोयणाइदसविहजलओ पावमलखालणं विहिणा । जं दव्वसोयजुत्तं तं सोयं जइजणपसत्थं ॥ १२ ॥ आलोचनादिदशविधजलतः पापमलक्षालनं विधिना । यद् द्रव्यशौचयुक्तं तच्छौचं यतिजनप्रशस्तम् ॥ १२ ॥
આલોચનાદિ દશ પ્રકારના (પ્રાયશ્ચિતરૂપી) જલથી વિધિપૂર્વક પાપનું પ્રક્ષાલના તે યતિનું પ્રશસ્ત શૌચ છે. તે દ્રવ્યશૌચથી યુક્ત સમજવું. (સંયમમાં નિરતિચારતા से शौय. प्रव. सारो.)
पंक्खीए उवमाए जं धम्मोवगरणाइरेगेण ।
वत्थुस्सागहणं खलु तं आकिंचन्नमिह भणियं ॥ १३ ॥
१ ग, ज, तावोवरमणमणघं, घ तावोवसमणमणघं २ क घ च पक्खीउवमाए । ३ क च जं धम्मोवगरणाइरोगेण । घ जं धम्मोवग्गरणाइ ४ ग ज वज्जस्सागहणं । घ वज्जसाग्गहणं
