________________
પ્રરૂપણાવિચારગ્રસ્થાનુવાદ]
[ ૬૭ स्याद्वादमुद्रामुल्लंघ्य, ये जल्पंति प्रमादतः ॥ तेषां वचांसि वैतथ्यं, लभंते प्राज्ञपर्षदि ॥२॥
અર્થ :–સ્યાદ્વાદની મુદ્રાને ઓળંગીને જે આત્માઓ પ્રમાદથી પણ બોલી જાય છે તેઓના વચનો, પંડિતોની પર્ષદામાં વિતથતાને-ફોગટતાને પામે છે. /રા
येन स्यात्सर्वशास्त्रेषु, संपृक्तेन प्रमाणताः ॥ स्याद्वादं तं प्रपद्युते, न कथं बुद्धिशालिन: ? ॥३॥
અર્થ :–જેના દ્વારાએ કરીને સર્વશાસ્ત્રોને વિષે પ્રમાણતા પ્રાપ્ત થઈ શકે છે તે સ્યાદ્વાદને બુદ્ધિશાળી આત્માઓ કેમ ન સ્વીકારે? અર્થાત્ સ્વીકારે છે. સંસા
मूधवगणकचिकित्सक-सामुद्रिक-शाब्दिकादि शास्त्राणि । यमपेक्षते नियतं, कथं न तं जैन वचनानि ? ॥४॥
અર્થ :–પૃથ્વીપતિઓ-જ્યોતિષીઓ-ચિકિત્સકો-સામુદ્રિકો અને શાબ્દિકો આદિના જે શાસ્ત્રો છે તે બધા જેની નિયત નિશ્ચય અલી અબ છે. તે જૈન વચનોને કેમ ન સ્વીકારવા? ૪
स्याद्वादप्रतिभाववासितवपु-र्योगप्रयोगोद्भवन वाग्योग: प्रतिनादसत्वसुभगः प्राप्तः परामुन्नति ॥ अंतगूढपदार्थसार्थविगलद्-भेदः प्ररोहक्रमात्र संख्यातीतरसानवाप्य जनतां प्रीणाति नभ्राडिव WE
અર્થ :–સ્યાદ્વાદના પ્રતિભાસથી-છાયાથી વાસિત તું ક્યારીર, યોગ-પ્રયોગથી ઉત્પન્ન થયેલો એવો જે વાણીનો યોગ તેનો જે પડેવા પ્રતિનાદ, પ્રાણીઓને સદ્ભાગ્યે જ પ્રાપ્ત થાય છે. તે વાણીના પ્રતિનાદથી ઉત્કૃષ્ટ એવી ઉન્નતિને પ્રાપ્ત કરે–મેળવે છે. અંદર ગૂઢ એવા પદાર્થોનો જે સમૂહ તેના જે ગળતાં–છૂટા પડેલા એવા ભેદોમાંથી ફણગા ફુટેલા
