________________
- શ્રી પ્રવચન પરીક્ષાનુવાદ ભાગ-૧
૩૩ विवरीआ अण्णुण्णं, जह अण्णो णाइसंभवो तेसिं।
आयारो पुण एगो, कुलवडिओ निचकिच्चेसु ॥२७॥ તેઓનો પિતા આદિઓ સ્વગોત્રીય થાય છે એમ એના પુત્રો પણ સ્વગોત્રીય થાય છે. છતાં પિતાદિ વડીલોથી જુદા થયેલા પુત્ર આદિઓ તે બધા અન્યોન્ય બીજા-પારકાની જેમ જુદા હોય છે. આનો ભાવ એ છે કે જેવી રીતે પોતપોતાની જાતિના આત્માઓ હોવા છતાં પણ તે તેના ગૃહમાં પ્રવેશ કરવા માટે, તે તે ઘરસંબંધી વસ્તુઓના સમુદાયને ખાવા માટે દેવા માટે સમર્થ થતાં નથી. તેવી રીતે પિતા આદિથી જુદા થયેલા પુત્રો પણ જાણી લેવાં.
પિતા આદિથી જુદા થયેલા પુત્રો, જ્ઞાતીય-સગોત્રીય હોવા છતાં પણ તેઓ તેમાં પ્રવેશ કરવા માટે સમર્થ થતાં નથી. આચાર-આચરણ તો કુલક્રમથી આવેલો ભિન્ન નથી હોતો. એક જ હોય છે.. એ પ્રમાણે જિનેશ્વર ભગવંતના પ્રવચનને વિષે પણ ભિન્ન ભિન્ન શાખા આદિમાં પડેલો હોવા છતાં પણ (સાધુ) સમુદાય પણ નિત્યક્રમમાં ભેદને ભજવાવાળો નથી તેમ જ પ્રરૂપણાને આશ્રીને પણ ભેદ નથી હોતો. ગાથાર્થ-૨૭
अहवेगे सहगारे, साहपसाहाईसंभवाणंपि।
पत्ताईणं वण्णायारा सायाभिहाइ समं॥२८॥ અથવા તો એક જ આંબાને વિષે ઘણી શાખા-પ્રશાખા આદિથી ઉત્પન્ન થયેલા પત્ર-ફુલફલ આદિનું પણ વર્ણ, આકાર, સ્વાદ, અભિધાન આદિ બધું સરખું જ હોય છે. જેવી રીતે એક જ શાખામાં રહેલાં પત્ર-પુષ્પ ફલો, વર્ણ, આકાર, આસ્વાદ, નામ જેવું હોય તેવું જ તેની બીજી શાખાના પત્ર આદિને વિષે પણ હોય છે. નહિં કે તેનો ભિન્ન સ્વભાવ હોય. એ પ્રમાણે તીર્થમાં પણ પૃથફ પૃથફ શાખા કુલ આદિમાં રહેલાં મુનિઓનો એક જ આચાર હોય છે. ભિન્ન નથી હોતો. | ગાથાર્થ-૨૮ મે. હવે તીર્થની કલ્પદ્રુમ = કલ્પવૃક્ષ સાથે સરખામણી કરતી ૩ ગાથા કહે છે.
સન્મત્તપી. રૂા. मंजरि दुवालसंगी, फलसरिसो सोहणो अ आयारो। महुरसासायसमं, केवलणाणं मुणेयव्वं ॥३०॥ तित्थनमुक्कार सलिलसित्तं, तित्थंकरेण तं पढमं। तप्फलसायभिलासी, अण्णो वि तहेव सिंचिजा ॥३१॥
-
પ્ર
:
