________________
દેશનાશવક
૮૯
જીવો ગાડાના પૈડાની નાયડીમાં ભરાવેલા આરાની જેમ ભવઅટવીમાં ભમે છે. ૮૭
सम्मत्तपत्तजीवा, नारयतिरिया न हुंति कइआवि । सुहमाणसदेवेहिं, उप्पज्जित्ता सिवं जंति ॥ ८८
સમ્યક્ત્વને પામેલા જીવો ક્યારેય પણ નારક કે તિર્યંચ થતા નથી (પૂર્વે આયુષ્યનો બંધ ન થયો હોય તો) પરંતુ સુમનુષ્યપણું અને સુદેવપણું પામીને પરંપરાએ મુક્તિપદને પ્રાપ્ત કરે છે. ૮૮
।
चिंतय रे जीव ! तर, अन्नाणवसेण विवेगरहिए विअणाउ अमाणाउ, नरएसु अणंतसो पत्ता ॥ ८९ ॥
હે જીવ ! તેં અજ્ઞાનવશ અને વિવેક રહિત બની સાતેય નરકમાં પારવગરની વેદનાઓ અનંતવાર પ્રાપ્ત કરી તેનો કાંઈક વિચાર કર ! ૮૯
अच्छिनिमीलणमित्तं, नत्थि सुहं दुक्खमेव पडिबद्धं । नरए नेरइआणं, अहोनिसं पच्चमाणाणं ॥ ९० ॥
નરકમાં રાતદિવસ પકાવાતા નારકીઓને આંખના પલકારા જેટલું પણ સુખ નથી. એક સરખું દુઃખ જ દુઃખ ત્યાં ભોગવવું પડે છે. ૯૦
जं नरए नेरइया, दुक्खं पावंति गोयमा ! तिक्खं । तं पुण निगोअमज्झे, अनंतगुणिअं मुणेअव्वं ॥ ९१ ॥
હે ગૌતમ ! નરકમાં નારકી જીવો જે તીક્ષ્ણ - ઘોર દુઃખો પામે છે તેના કરતા નિગોદના જીવોને અનંતગણું દુઃખ જાણવું. ૯૧
सहहिं अग्गिवण्णाहिं संभिन्नस्स निरंतरं ।
ખાવાં નોયમા ! તુવä, રામે અમુળ તો ॥ ૨ ॥
