________________
•
શતકમંદોદ
वायहयपंडुपत्ताणं, संचयं जाइ दसदिसि जेम । इटुंपि तह कुडुंब, सकम्मवायाहयं जाइ ॥ ८ ॥
પવનથી ખરી પડેલાં પાકાં પાંદડાંઓ જેમ જુદીજુદી દિશામાં ઊડી જાય છે, તેમ વહાલું કરેલું એવું કુટુંબ પણ પોતે કરેલાં કર્મરૂપી પવનથી પ્રેરાઈને ઊડીને જુદી જુદી ગતિઓમાં ચાલ્યું જાય છે. ૮
हा माया हा बप्पो, हा बंधू हा पणइणी सुओ इट्ठो ।। पिक्खंतस्स वि सव्वं, मरइ कुडुंबं सकरुणस्स ॥ ९ ॥
હે માતા ! હે પિતા ! હે બધુ ! હે પ્રિયપત્ની ! હે પ્રિયપુત્ર! આવાં કરુણ અને દીનવચન બોલનાર જીવની નજર સામે એનું કુટુંબ મરણને શરણ થાય છે. પામરજીવ યમરાજના પંજામાંથી કુટુંબને બચાવી શકતો નથી. ૯
अहवा कुडुंबमझे, अइदइओ वाहिवेयणाभिहओ । सलसलइ वाहिमुम्मुर-मज्झगओ वडहपोअव्व ॥ १० ॥ सयणा न लिंति विअणं, न विज ताणं कुणंति ओसहिणा । मच्चूवग्घेण जिओ, निजइ जह हरिणपोअव्व ॥ ११ ॥
અથવા કુટુંબમાં વ્યાધિની વેદનાથી પીડા પામતી અતિપ્રિય વ્યક્તિ વ્યાધિરૂપી અગ્નિમાં પડેલા ચકલાના બચ્ચાની જેમ તરફડે છે. કોઈ સ્વજન એની પીડા લઈ શકતું નથી. કોઈ વૈદ્ય ઔષધથી એને બચાવી શકતો નથી. અને મૃત્યુરૂપી વાઘ, હરણના બચ્ચાની જેમ જીવને ઉપાડી જાય છે. ૧૦-૧૧
जह तरुअरंमि सउणा, वियालए दसदिसागया वसिउं । जंति पहाए नवरं, न विजए के वि किंचि दिसिं ॥ १२ ॥ घरतरुअरंमि सयणा, चउगइसंसारबहुदिसागंतुं । वसिऊण पंच दिअहे, न नजए कत्थ वच्चंति ? ॥ १३ ॥
