________________
વૈરાગ્યરસાયણશતક
છે અને પાછો તેનો ત્યાગ કરે છે. ૬૨
पुत्ता चयंति मित्ता, चयंति भज्जावि णं सुयं चयइ । શે ન રયજ્ઞ ધમો, રમ્યો સવ્વનુ- વડ્ડો ॥ ૬૩ ॥
પુત્રો પણ ત્યાગ કરે છે, મિત્રો પણ ત્યાગ કરે છે, પત્ની પણ પુત્રનો ત્યાગ કરે છે. એક સર્વજ્ઞભગવંતોએ ઉપદેશેલો મનોહર એવો ધર્મ જ ત્યાગ કરતો નથી. અર્થાત્ આપણને છોડતો નથી, સાથેને સાથે જ રહે છે. ૬૩
आहारासणनिद्दा - जयं च काऊण जिणवरमएणं । જ્ઞાખ઼ફ નિયમપ્પા, વરૢ નિખતેિનું ॥ ૬૪ ॥
૫૯
જિનેશ્વરદેવોએ ફરમાવ્યા મુજબ આહાર-આસન અને નિદ્રાનો જય કરીને, જિનેશ્વરદેવોના ઉપદેશ મુજબ પોતાના આત્માનું ધ્યાન કરાય છે. ૬૪
अप्पकंपं विहायाथ, दढं पज्जंकमासणं । नासऽग्गदत्तसन्नित्तो, किंचि दुम्मीलिअक्खणो ॥ ६५ ॥
संकष्पवाउराओ, दूरुस्सारियमाणसो । संसारच्छेयणुस्साहो, संवेगं झाउमरिहइ ॥ ६६ ॥ युग्मम्
નિષ્પકંપ અને દૃઢ પદ્માસને બેસીને, નાસિકાના અગ્રભાગે દૃષ્ટિને સ્થાપન કરનારા, કંઈક મીચાયેલી આંખવાળા, સંકલ્પ વિકલ્પની વાચુરા(ગોફણ)થી દૂર કરેલા મનવાળા અને સંસારનો નાશ કરવાના ઉત્સાહવાળા આત્માએ સંવેગનું ધ્યાન કરવું યોગ્ય છે અથવા સંવેગપૂર્વક ધ્યાન કરવું યોગ્ય છે. ૬૫-૬૬
संवेगअमलनीरेण, कलिमलापंकेण पंकियं जीवं । पक्खालह थिरचित्तो, फलिहुव्व जहुज्जलो होइ ॥ ६७ ॥
