________________
૫૦
શતકસંદોહ મંત્રસમાન નિર્મમત્વભાવનો તું વિચાર કર. ૨૨
इंदाइया य देवा, मरंति कालेण पीडियाऽसरणा । ता तुब्भ मरणकाले, होही को नाम सरणं च ? ॥ २३ ॥
પીડિત અને અશરણ એવા ઇંદ્રાદિ દેવો પણ કાળે કરીને મરણ પામે છે, માટે હે જીવ! મરણ સમયે તને કોણ શરણ થશે, તારું રક્ષણ કરશે ? ર૩
पियमायभायपरियण-जणेसु पासंतएसु रे जीव ! । जममंदिरं नीओ, अत्ताणो सकयकम्मेहिं ॥ २४ ॥
હે જીવ ! પિતા-માતા-ભાઈ વગેરે પરિવાર જોઈ રહ્યો હોય તો પણ પોતાનાં કર્મોથી અશરણ એવા જીવને યમમંદિરમાં લઈ જવાય છે. ૨૪
जइ सुत्तो ता. भुत्तो, कालपिसाएण गसियलोएणं । मा मा वीसहसु तुमं, रागहोसाण सत्तूणं ॥ २५ ॥
હે જીવજો તું મોહની નિદ્રામાં સૂઈ ગયો તો સમગ્રલોકને ગળી જનારા કાળપિશાચવડે તું ભોગવાઈ ગયો, એમ સમજ. અર્થાત્ કાળપિશાચ તને પણ ગળી જશે એમ સમજ. માટે રાગ-દ્વેષરૂપ શત્રુઓનો તું જરા પણ વિશ્વાસ ન કરીશ. ૨૫
गहिऊण सव्वविरई, अणुव्वयाइं च चत्तुमिच्छेसि । विसयवसेण कायर !, इय लज्जा तुज्झ अइगरुई ॥ २६ ॥
હે જીવ ! વિષયસુખોની પરવશતાથી કાયર બનેલો તું સર્વવિરતિ કે દેશવિરતિ ગ્રહણ કરીને તેને છોડવા ઇચ્છે છે તે તારી મોટી શરમજનક વસ્તુ છે. ૨૬