________________
“ઇકિયપરાજય શતક'
૪3
રે આત્મન ! લગામથી નિયંત્રિત અશ્વની જેમ, સંતોષરજુથી નિયંત્રિત થયેલી તારી ઈન્દ્રિયો તને ખૂબ જ ગુણકારી બનશે. ૯૪
मणवयणकायजोगा, सुनिअत्ता ते वि गुणकरा हुँति । अनिअत्ता पुण भंजंति, मत्तकरिणुव्व सीलवणं ॥ ९५ ॥
મનોયોગ, વચનયોગ અને કાયયોગ - તે પણ સુનિયંત્રિત હોય તો ગુણકર થાય છે, પરંતુ અનિયંત્રિત થયેલા તે શીલરૂપી વનને મત્ત હાથીની જેમ ભાંગી નાંખે છે. ૫.
जह जह दोसा विरमइ, जह जह विसएहिं होइ वेरग्गं । तह तह विन्नायव्वं, आसन्नं से अ परमपयं ॥ ९६ ॥
જેમ જેમ દોષો વિરામ પામે અને જેમ જેમ વિષયોથી વિરાગ થાય; તેમ તેમ તેનું પરમપદ નજીક જાણવું. ૯૬.
दुक्करमेएहिं कयं, जेहिं समत्थेहिं जुव्वणत्थेहिं । भग्गं इंदिअसिन्न, धिइपायारं विलग्गेहिं ॥ ९७ ॥
તિરૂપી કોટનો આશ્રય કરીને રહીને જે સમર્થ યુવાન આત્માઓએ ઇન્દ્રયોના સૈન્યને ભગાડી મૂક્યું છે, તેમણે દુષ્કર કાર્ય કર્યું છે. ૯૭.
ते धन्ना ताण नमो, दासो हं ताण संजमधराणं । अद्धच्छीपिच्छरिओ, जाण न हिअए खडक्कंति ॥ ९८ ॥
અર્ધચક્ષુથી દૃષ્ટિ ફેંકનારી સ્ત્રીઓ જેમના હૃદયમાં વસતી નથી, તેમને ધન્ય છે, તેમને નમસ્કાર હો ! તે સંયમધરોનો હું દાસ છું.૯૮.
किं बहुणा जइ वंछसि, जीव ! तुमं सासयं सुहं अरुअं । __ता पीअसु विसयविमुहो, संवेगरसायणं निच्चं ॥ ९९ ॥
હે આત્મન્ ! વધારે કહેવાથી શું? રોગરહિત શાશ્વત સુખને નિત્ય તું તલસે છે, તો વિષયવિમુખ બનીને સંવેગરસાયણનું નિત્ય પાન કર. ૯૯.
