________________
“કપિરાજય શતક'
૨૫
કાકિણી માટે ક્રોડ રન જેમ કોઈ માનવી હારી જાય, તેમ તુચ્છ વિષયોમાં આસક્ત જીવો સિદ્ધિસુખને હારી જાય છે. ૫
तिलमित्तं विसयसुहं, दुहं च गिरिरायसिंगतुंगयरं । भवकोडिहिं न निट्ठइ, जं जाणसु तं करिज्जासु ॥ ६ ॥
વિષયસુખ તલમાત્ર છે, દુઃખ ગિરિરાજના શિખરથી પણ ઊંચુ (મોટું) છે. તે દુખ કોડો ભવે પણ પૂર્ણ થતું નથી. હવે તેને જેમ યોગ્ય લાગે તેમ કર ! ૬.
भुंजंता महुरा, विवागविरसा किंपागतुल्ला इमे, .. कच्छु कंडुअणं व दुक्ख-जणया दाविंति बुद्धिसुहं । मझण्हे मयतिण्हिअव्व सययं मिच्छाभिसंधिप्पया, भुत्ता दिति कुजम्मजोणिगहणं, भोगा महावेरिणो ॥७॥
આ મહાન વૈરી ભોગો કિપાકફળની જેમ ઉપભોગ સમયે મધુર પરંતુ પરિણામે વિરસ છે, ખરજ ખંજવાળવાની ક્રિયાની જેમ દુઃખજનક હોવા છતાં, તે કાલ્પનિક સુખ આપે છે. મધ્યાહ્ન કાળની મૃગ તૃષ્ણિકાની જેમ સતત મિથ્યા કલ્પના કરાવનાર વિષયભોગોના ઉપભોગથી અનિષ્ટ યોનિમાં જન્મ ગ્રહણ થાય છે. ૭.
सक्का अग्गी निवारेउं, वारिणा जलिओ वि हु। सव्वोदहिजलेणावि, कामग्गी दुन्निवारओ ॥ ८ ॥
અગ્નિ પ્રજ્વલિત હોવા છતાં પાણીથી નિવારી શકાય છે, પરંતુ સર્વ સમુદ્રોના પાણીથી પણ કામાગ્નિ દુર્નિવાર્ય છે. ૯
विसमिव मुहंमि महुरा, परिणामनिकाम - दारुणा विसया । कालमणंतं भुत्ता, अजवि मुत्तुं न किं जुत्ता ? ॥ ९ ॥