________________
S0
શતાસંદોહ तहवि खणंपि कयावि हु, अन्नाणभुयंगडंक्यिा जीवा । संसारचारगाओ, न य उव्जिंति मूढमणा ॥ ८९ ॥
સંસારમાં પરિભ્રમણ કરી રહેલા જીવો જન્મ, જરા અને મરણના તીણ ભાલાથી અનેકવાર વીંધાય છે અને ઘોર દુઃખો અનુભવે છે; છતાં પણ અજ્ઞાનરૂપી સર્પથી ડસાયેલા મૂઢ મનવાળા જીવો ક્યારેય સંસારની જેલથી કંટાળતા નથી. ૮૮-૮૯.
कीलसि कियंतवेलं, सरीरवावीइ जत्थ पइसमयं । कालरहट्टघडीहिं, सोसिज्जइ जीविअंभोहं ॥ ९० ॥
જેમાંથી કાળરૂપી રેંટ પ્રતિસમય આયુષ્યરૂપી પાણી ઉલેચી રહ્યો છે, એવી આ શરીરરૂપી વાવડીમાં તું કેટલો સમય ક્રીડા કરીશ? ૯૦.
रे जीव ! बुज्झ मा मुज्झ, मा पमायं करेसि रे पाव ! । किं परलोए गुरुदुक्ख-भायणं होहिसि अयाण ? ॥ ९१ ॥
રે જીવ ! બોધ પામ ! મૂઢ ન બન ! હે પાપાત્મન્ ! પ્રમાદ ન કર. હે મૂર્ખ ! શા માટે પરલોકમાં મહાદુઃખનું ભાજન બની રહ્યો છે ? ૯૧.
बुज्झसु रे जीव ! तुमं, मा मुझसु जिणमयं पि नाऊणं । जम्हा पुणरवि एसा, सामग्गी दुल्लहा जीव ! ॥ ९२ ॥
હે જીવ! બોધ પામ! જિનમતને જાણીને વિષયસુખમાં મુંઝાઈશ નહીં કારણ કે ફરીથી આવી સામગ્રી મળવી દુર્લભ છે. ૨.
दुलहो पुण जिणधम्मो, तुमं पमायायरो सुहेसी अ । दुसहं च नरयदुक्खं, कह होहिसि तं न याणामो ॥ ९३ ॥
જિનધર્મ ફરી ફરી મળવો દુર્લભ છે, તે પ્રમાદમાં તત્પર અને સુખશીલીઓ છે. નરકનું દુઃખ દુસ્સહ છે. અમે નથી જાણતા કે તારું શું થશે ! ૯૩.
अथिरेण थिरो समलेण, निम्मलो परवसेण साहीणो । રહે ગટ્ટ વિઢપ૬, શ્રમો . વિન પગાં ? ૨૪ ..
