________________
૧૦૬
શતકોહ
મોહનીયાદિ અશુભકર્મપ્રકૃતિઓને નિવારવાનો પ્રકાર વિશેષ છે. ૪૭
सरणं गुरु उ इत्थं, किरिया उ तवो त्ति कम्मरोगम्मि । मंतो पुण सज्झाओ, मोहविसविणासणो पयडो ॥ ४८ ॥
પ્રસ્તુત ગુણસ્થાનકમાં કર્મના ઉદયથી વ્રતભંગાદિના ભય વખતે ગુરુનું શરણ સ્વીકારવું. કર્મવ્યાધિની પીડા સમયે છઠ્ઠ આદિ તપ રૂપ ચિકિત્સા કરવી અને કર્મજનિત અજ્ઞાન-વિષના નાશ માટે મોહવિષ વિનાશક એવા શાસ્ત્રનો સ્વાધ્યાય કરવો એ જ તેના નિવારણનો યોગ્ય ઉપાય છે. ૪૮
एएसु जत्तकरणा, तस्सोवक्कमणभावओ पायं । नो होइ पच्चवाओ, अवि य गुणो एस परमत्थो ॥ ४९ ॥
આ પ્રમાણે શાસ્ત્રોક્ત વિધિ અનુસાર પ્રયત્ન કરવાથી અરતિ ઉત્પાદક કર્મનો નાશ થાય છે; તેથી અરતિ વગેરે વિપ્નો તો ઉત્પન્ન થતાં નથી પરંતુ તે સિવાય અન્ય કર્મોના અનુબંધના વિચ્છેદનો લાભ થાય છે. ૪૯.
चउसरणगमणं, दुक्कडगरिहा, सुकडाणुमोयणा चेव । एस गणो अणवरयं, कायव्वो कुसलहेउ त्ति ॥ ५० ॥
ચારશરણનો સ્વીકાર, દુષ્કતગહ, અને સુકૃતઅનુમોદના આ સમુદાયનું (આરાધનાનાં ત્રણ અંગોનું) વારંવાર સેવન કરવું એ એક કલ્યાણ પ્રાતિનો હેતુ છે. ૫૦
घडमाण-पवत्ताणं, जोगीणं जोगसाहणोवाओ । एसो पहाणतरओ, णवरं पवत्तस्स विण्णेओ ॥ ५१ ॥ ઘટમાન (અપુનબંધક) અને પ્રવૃત્તયોગી (ભિન્નગ્રંથિવાળા)ને
