________________
યોગશક
૧૦૧
ભાવના ઈત્યાદિનો ઉપદેશ શ્રાવકને આપવો જોઈએ. ૩૦
चिइवंदण जइविस्सामणा य, सवणं च धम्मविसयंति । . गिहिणो इमो वि जोगो, किं पुण जो बावणामग्गो ? ॥ ३१ ॥
ચૈત્યવંદન, સાધુસેવા, ધર્મશ્રવણ વગેરે શ્રાવકનું અનુષ્ઠાન એ પણ યોગ જ છે. તો પછી પરમધ્યાનના અંગભૂત અનિત્યાદિ ભાવનાઓ યોગરૂપ હોય તેમાં શી નવાઈ ! અર્થાત્ એ પણ યોગરૂપ જ છે. ૩૧
इमाइवत्थुविसओ, गिहीण उवएस मो मुणेयव्यो । जइणो उण उवएसो, सामायारी जहा सव्वा ॥ ३२ ॥
આ પ્રમાણે બીજો પણ વ્રત, નિયમવિષયક ઉપદેશ શ્રાવકને આપવો જોઈએ અને દીક્ષિત સાધુને તેના ક્ષયોપશમ પ્રમાણે, શિષ્ટ પુરુષોએ આચરેલી સર્વ સામાચારીનો ઉપદેશ આપવો. ૩૨
સામાચારીનું વિશેષ સ્વરૂપ : गुरुकुलवासो गुरुतंतयाय, उचियविणयस्स करणं च । वसहीपमजणाइसु, जत्तो तह कालवेक्खाए ॥ ३३ ॥
ગુરુપરતંત્રતા પૂર્વક ગુરુકુલવાસમાં રહેવું, યથાયોગ્ય ઉચિત વિનયનું સેવન કરવું, અને યોગ્યકાળે વસતિ-ઉપાશ્રય આદિની પ્રમાર્જનાદિ કાર્યમાં પ્રયત કરવો. ૩૩
अणिगृहणा बलम्मि, सव्वत्थ पवत्तणं पसंतीए । नियलाभचिंतणं सइ, अणुग्गहो मे त्ति गुरुवयणे ॥ ३४ ॥
શારીરિક શક્તિ છુપાવ્યા વિના પડિલેહણાદિ સઘળાંય ધર્મકાર્યમાં નિર્જરાનો મહાન લાભ માની સમતાભાવપૂર્વક પ્રવૃત્તિ કરવી અને જેમ વિચિત્ર પ્રકારના રોગથી પરાભવ પામેલાને સાચી સલાહ
