________________
चारित्रमनोरथमाला कल्प्याकल्प्यस्य स्थिरज्ञानवान्। 'कइया है' कदाऽहं 'थेरकप्पनिम्माओ' गच्छे वसित्वा स्थविरकल्पस्य निर्माता स्थविरकल्पस्याराधकः प्रवृत्ति - निवृत्तिस्वरूपव्यवहारचारित्रस्याराधको गच्छाचाराणां पालक इत्यर्थः । 'जिणकप्पपडिमकप्पे' ति जिनकल्पे प्रतिमाकल्पे च 'अवियप्पमणो' विकल्परहितमना 'पव्यज्जिस्सं' प्रव्रजिष्यामि, उच्चतराराधनाया मार्गे गमनं करिष्यामि?। अत्रायं कल्प्याकल्प्यस्य विस्तारः - शय्या-वस्त्र-पात्र-पिण्डआहारादीनां सदोषाणां ग्रहणमविधिना च ग्रहणमकल्प्यं, तेषामेव निर्दोषाणां विधिना च ग्रहणं कल्प्यं, शय्यातरस्याहारादि- ग्रहणमकल्प्यं, उपयोगस्य कायोत्सर्गमकृत्वैव गोचर्यर्थं विहरणमकल्प्यं, गृहस्थानां भाजनानि त्रोटितानि पश्चान्न दत्तानि, संस्तारकोत्तरपट्टकं मुक्त्वा अधिकोपकरणानामुपयोगकरणं, देशतः स्नानकरणं, सर्वतः स्नानस्याभिलाषकरणं, शरीरमलस्य निष्काशनं, केशानां नखानां च शोभाकरणमन्यदपि यद्यत् किमपि विभूषाकृत्यं तत्सर्वसाधूनामकल्प्यं, कल्प्यमपि शास्त्रग्रन्थेषु यत्र तत्र बहुविधं प्ररूपितं तत्सर्वं ततो विज्ञेयम् । अत्रायं सार:परिचितकल्प्याकल्प्योऽहं स्थविरकल्पस्य निर्माता जिनकल्पे प्रतिमाकल्पे
અને ગચ્છના આચારનો પાલક હું, વિકલ્પરહિત મનવાળો (સંકલ્પ-વિકલ્પમાં અટવાયા વગર) જિનકલ્પ અને પ્રતિમાકલ્પની આરાધનાના ઉચ્ચતર માર્ગમાં ક્યારે વિચારીશ?
महत्यायनी विया२९॥: शय्या, वस्त्र, पात्र, पिंड, माह દોષયુક્ત હોય તો ન કલ્પે. નિર્દોષ હોય તોય અવિધિથી ગ્રહણ કરવાં ન કલ્પે. નિર્દોષ અને વિધિયુક્ત ગ્રહણ કરાય તો જ કધ્ય ગણાય. શય્યાતરનો આહારાદિ પિંડ ગ્રહણ કરવો ન કહ્યું. “ઉપયોગ” નો કાયોત્સર્ગ કર્યા વગર ગોચરી જવું ન કલ્પ. ગૃહસ્થોનાં ભાજન ભાંગી નાખવાં, પાછાં ન આપવાં, સંથારા ઉત્તરપટ્ટાથી અધિક આસનાદિ પાથરીને સૂવું, હાથ-પગ-મોટું વગેરે ધોવારૂપ દેશસ્નાન, સર્વસ્નાન અથવા તેની અભિલાષા, શરીર ઉપરનો મેલ उतरवो, वानपनी शोमा वधे से रीत समारवा..... १२३ २४८५य છે. બીજું પણ જે કાંઈ વિભૂષા વગેરે કરાય તે સઘળુંય સાધુને અકથ્ય છે. કથ્ય પણ શાસ્ત્રગ્રંથોમાં જ્યાંત્યાં અનેક પ્રકારનું બતાવ્યું છે, એ કધ્યાકથ્યનો
