________________
૬૪
चारित्रमनोरथमाला त्रिभिः कारणैः श्रेष्ठचारित्रस्य दिव्यं मनोरथं भावयति -
भयभेरवणिक्कंपो, सुसाणमाईसु विहियउस्सग्गो। तवतणुअंगो कइया, उत्तमचरियं चरिस्सामि ? ॥२२॥ प्रेमप्रभा० भयभेरवणिक्कंपो' इत्यादि, 'भयभेरवणिकंपो' त्ति भयेविद्युदादीनां, मेरवे-सिंहादीनां तेषु निष्प्रकम्पो मेरुवत् धीर इत्यर्थः, 'सुसाणमाईसु' स्मशानादिभूमिषु, आदि शब्देन शून्यगृहारण्यादिषु 'विहियउस्सग्गो' त्ति विहितकायोत्सर्गध्यानस्तथा च 'तवतणुअंगो' त्ति घोर - वीर-उग्रतपसा कृशदेहवानहं कइया' कदा 'उत्तमचरियं' ति उत्तमचर्यां - श्रेष्ठचेष्टितं -चारित्रं 'चरिस्सामि' त्ति आचरिष्यामि ? अयं भावः - मोक्षमार्गे उत्तमचर्याया उत्कृष्टाराधनाया आराधनार्थं भयभैरवेषु धैर्यधारित्वं स्मशानादिभूमिषु कायोत्सर्गध्याने निश्चलत्वमङ्गस्य तपसा कृशत्वमपेक्षितं तत्तु दीर्घकालिकाभ्यासेन
કરવો, દિન પ્રતિદિન સંવેગ વૈરાગ્યની વૃદ્ધિ, નિરતિચાર ચારિત્રનું પાલન, અષ્ટ પ્રવચનમાતાનું પાલન, સામાચારીનું પાલન વગેરે શ્રીજિનાજ્ઞાનું ચુસ્ત પાલન કરવાનું છે, તેમ ભય-ભૈરવ પ્રસંગે નિષ્પકંપતા વગેરે પૂર્વક સંયમની ઉત્તમચર્યા પણ જરૂરી છે. એવા શ્રેષ્ઠ સંયમનો મનોરથ ભાવિત કરે છે. શ્લોકાઃ
ભય કે ભૈરવમાં નિષ્પકંપ રહી, સ્મશાનાદિમાં કાયોત્સર્ગથ્થાને રહી, તપથી કૃશ દેહવાળો બની ઉત્તમ ચારિત્રની આરાધના ક્યારે કરીશ? ૨૨ પ્રેમપ્રભાનો ભાવાનુવાદ :
સંયમ સ્વીકાર્યા બાદ વિહારના સમયે અથવા ઉત્કૃષ્ટ આરાધના માટે જંગલાદિમાં કે સ્મશાનાદિમાં જ્યારે જવાનું થાય ત્યારે, ત્યાં જે કોઈ વીજળી વગેરેનો ભય ઉત્પન્ન થાય અને સિંહ વગેરે જંગલી પશુઓનો ભૈરવ (ઉપદ્રવ) ઉત્પન્ન થાય ત્યારે મેગિરિની જેમ નિષ્પકંપ-ધીર થઈને, સ્મશાન-શૂન્યગૃહઘર વગેરેમાં કે જંગલદિમાં (જ્યાં માનવીની વસતી ન હોય તેવા નિર્જનબિહામણા સ્થાનમાં) કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાન કરીને તથા ઘોર-વીર-ઉગ્રતાથી કાયાને
