________________
चारित्रमनोरथमाला
सोलसवासाईसु अ, एकुत्तखुड्डिएसु जहसंखं । चारणभावण महसुविण-भावणा तेअग्गिनिसग्गा ॥६॥ एगुणवा(वी)सगस्स उ, दिट्ठिवाओ दुवालसममंगं । संपुण्णवीसवरिसो, अणुवाई सव्वसुत्तस्स ॥७॥ इति ॥१२॥
अथ विशिष्टतया ख्यातानां छेदसूत्राणां विशुद्धश्रद्धया पठनस्य रम्यं मनोरथं दर्शयति -
कइया पकप्प-पणकप्प-कप्पववहारजीयकप्पाई। छेयसुयं सुयसारं, विसुद्धसद्धो पढिस्सामि ? ॥१३॥
ગરુડોપપાત, ધરણોપપાત અને દેવેન્દ્રોપપાત- આ પાંચ અધ્યયનની, તેર વર્ષના દીક્ષાપર્યાયવાળાને ઉત્થાનશ્રુત, સમુત્થાનશ્રુત, વગેરે ચાર અધ્યયનની, ચૌદ વર્ષના પર્યાયવાળાને આશીવિષભાવનાની અનુજ્ઞા આપવાનું શ્રીજિનેશ્વરભગવંતે કહ્યું છે. પંદર વર્ષના ચારિત્રપર્યાયવાળાને દૃષ્ટિવિષભાવના અધ્યયનની, સોળ વર્ષના પર્યાયવાળાને ચારણભાવના અધ્યયનની, સત્તર વર્ષના પર્યાયવાળાને મહાસ્વપ્નભાવના અધ્યયનની, અઢાર વર્ષના પર્યાયવાળાને તેજસાગ્નિનિસર્ગ અધ્યયનની, ઓગણીસ વર્ષના પર્યાયવાળાને બારમા અંગશાસ્ત્ર-દષ્ટિવાદની અનુજ્ઞા આપવી. સંપૂર્ણ વિશ વર્ષના પર્યાયવાળાને સર્વશ્રુતની અનુજ્ઞા આપવી અર્થાત્ સર્વશ્રુતની વ્યાખ્યા કરી શકે એવો બનાવવો. યોગોહન એ ઉપધાન નામનો ચોથો જ્ઞાનાચાર છે. ૧૨.
હવે ગંભીરતા, વિશુદ્ધ શ્રદ્ધા વગેરે ગુણો હોય ત્યારે જ જે ભણાવાય છે અને જે શ્રુતના સારભૂત છે, તે વિશિષ્ટ ગણાતા છેદ-ગ્રંથો ભણવાનો મનોરથ તેરમી ગાથામાં બતાવે છે. શ્લોકાર્થઃ
વિશુદ્ધ શ્રદ્ધાવાળો બની નિશીથ, પંચકલ્પ, બૃહત્કલ્પ, વ્યવહારસૂત્ર અને જીતકલ્પ વગેરે શ્રુતના સારભૂત છેદગ્રંથોને હું ક્યારે ભણીશ? ૧૩
