________________
चारित्रमनोरथमाला
૩૩. क्रियते यथा
तिवरिसपरिआगस्स उ, आयारपकप्पणाम अज्झयणं । चउवरिसस्स य सम्मं, सूयगडं नाम अंगं ति ॥१॥ दसाकप्पववहारा, संवच्छरपणगदिक्खिअस्सेव । ठाणं समवाओ त्ति अ, अंगे अ अट्ठवासस्स ॥२॥ दसवासस्स विवाहा, एक्कारसवासयस्स य इमाओ। खुड्डिअविमाणमाई, अज्झयणा पंच णायव्वा ॥३॥ बारसवासस्स तहा, अरुणुववायाइ पंच अज्झयणा । तेरसवासस्स तहा, उट्ठाणसुआइआ चउरो ॥४॥ चउदसवासस्स तहा, आसीविसभावणं जिणा बिंति । पण्णरसवासगस्स य, दिट्ठिविसभावणं तह य ।।५।।
જોગ કરવાના હોય છે. એ દરેક શાસ્ત્રોનો વિધિપૂર્વક અભ્યાસ ક્યારે કરીશ, એવો ગર્ભિત મનોરથ આમાં આવી જાય છે.
પંચવસ્તુ આદિ ગ્રંથોમાં દીક્ષા ગ્રહણ કર્યા પછી પહેલા જ વર્ષથી માંડી વિશ વર્ષના દીક્ષાપર્યાય સુધીમાં ક્રમશઃ કયા વર્ષે કયાં શાસ્ત્રો (ગ્રંથો) ભણવાં તેનું માર્ગદર્શન આપ્યું છે, તે આ પ્રમાણે છે – - ત્રણવર્ષના ચારિત્ર પર્યાયવાળાને આચારપ્રકલ્પ (નિશીથ, અધ્યયનની (કલ્પસૂત્ર અંતર્ગત નિશીથના જોગ કરાવાય છે.) અનુજ્ઞા અપાય છે. તે રીતે ચાર વર્ષના પર્યાયવાળાને સૂત્રકૃતાંગ નામના અંગની, પાંચ વર્ષના પર્યાયવાળાને દશાકલ્પ અને વ્યવહાર સૂત્રની, આઠ વર્ષના પર્યાયવાળાને ઠાણાંગ અને સમવાયાંગ નામના ત્રીજા અને ચોથા અંગની, દશવર્ષના પર્યાયવાળાને વિવાહપષ્ણત્તિ એટલે શ્રીભગવતીજી સૂત્ર(પાંચમા અંગ)ની, અગિયારવર્ષના પર્યાયવાળાને શુલ્લિકાવિમાનપ્રવિભક્તિ, મહતી વિમાનપ્રવિભક્તિ, અંગચૂલિકા, વર્ગચૂલિકા અને વિવાહચૂલિકા; એ પાંચ અધ્યયનની, બાર વર્ષના પર્યાયવાળાને અરુણોપપાત, વરુણોપપાત,
