Page Text
________________
૫ પ્રકારે પાપદેશના ]
t kot
ન્યથી તે જ મારે યથાશક્તિ આચરવું ઉતાર કેટલા જણ મિથ્યાત્વમાં ફસાયા? કહે અને જોઈએ, અર્થાત્ શિષ્ટ પુરુષોની પ્રવૃત્તિને સંખ્ય! એમ, ઉન્માર્ગ–દેશનાથી જીવ ઉમાર્ગ અનુસરવું જોઈએ. ”
સેવતા થઈ જાય. એમ, શિષ્ટા: પ્રમાણુમ -
પરસ્થાન દેશનાનાં નુક્સાન – અહીં “શિષ્ટ એટલે સાધુજનને સંમત પરસ્થાન દેશનાથી છતા જીવને કક્ષા હોય તેવા સત્ પુરુષ. એમની પ્રવૃત્તિ પર બહારનું સાંભળતાં આધાર રાખી પોતે પ્રવૃત્તિ કરવી જોઈએ. (૧) બહુ નીચેની કક્ષાના ધર્મની દેશના આ પરથી સમજવા મળે છે કે એ શાસ્ત્રોનાં સાંભળતાં પિતે આચરી રહેલ ધર્મ માટે એમ પણ રહસ્યપૂર્ણ ભાવ પૂરા જાણ્યા ન હોય, ને માનવાનું થાય કે “ઓહો ! જે આટલો જ ધર્મ જકાર સાથે બેલવા યા લખવા બેસે કે આ છે, તે આપણે ઉપરનાં કષ્ટ નકામા કરીએ વસ્તુ આમ જ છે, તે એ કેટલે સાચે પડે? છીએ' એમ માની એને છોડવાનું થાય; યા એમ સ્વકીય કલ્પના-શક્તિથી ખૂબ બેલે, એને ઉચ્ચ કક્ષાના ધર્મની દેશનાથી ધર્મ લખે, તે પણ શું એ સર્વાશે સત્ય હેય? માટે, પામવાનું કે ધર્મમાં આગળ વધવાનું તે દૂર,
પાંચ પ્રકારે પાપદેશનાઃ એનું કારણ:- પણ ધર્મથી ઊભગવાનું થાય કે હાય !
ડહાપણનું કામ આ છે કે શાસ્ત્રો પૂરા આટલી બધી માનસિકવૃત્તિ અને કાયિક-વાચિક જાણ્યા નથી ત્યાં સુધી શિષ્ટ પુરુષને પ્રમાણ પ્રવૃત્તિને જ ધર્મ કહેવાય? આ તે કોઈ શકય કરીને બેસવું ચાલવું જોઈએ. ઓછું બેલાય હતી હશે?” અથવા, એની બહુ ચિંતા નહિ, પણ વધારે બેલવા (૩) અને ઉચ્ચ કક્ષાના ધર્મને ચાળે કરજાય, બધું જાકાર સાથે બોલવા જાય, તે વાનું મન થાય. પરિણામ? એમાં પિતાની કક્ષાના સંભવ છે, એમાં
ધર્મને અધર્મ માની છેડી દે, અને ઉચ્ચ કક્ષા (૧) પાપોપદેશ આવે,
પામી શકે નહિ. (૨) ઉસૂત્ર–ભાષણ આવે,
દા.ત. દેશનામાં સાંભળે કે ધર્મ તે અંત(૩) ઉન્માર્ગ–દેશના થાય,
રાત્માની પરિણતિ છે, બાહ્ય ક્રિયાકાંડ નહિ.” (૪) પરસ્થાન દેશના બને,
ત્યાં સાંભળીને કિયારૂપ ધર્મને છેડી દે, એટલે (૫) સાવધ ભાષગુ થાય..
પછી ત્યાગ નહિ, તપનહિ, સામાયિક-પષધઆ બધી પાપદેશના છે.
નહિ, એટલે પાસે શું કહ્યું? ઘર-દુકાન વેપારઅણુમેલ જીભ મળી છે, એનાં બે કામ,
સાંસારિક પ્રવૃત્તિઓમાં રાચ્ય-માયા રહેવાનું ખાવું ને બોલવું.
રહ્યું ! આમાં શું ધર્મની આત્મપરિણતિ આવે? જો ખાતાં ન આવડે તે માત્ર પોતાનું
એમાં બાવાના બે બગડવા જેવું થાય. શરીર અને આત્મા નષ્ટ થાય.
એમ સાવદ્ય ભાષણ કરે એમાં પોતે સામાને
પાપ કરાવવાનું પાપ બાંધે, અને સામે સમજે પરંતુ જે બોલતાં ન આવડે ને બોલે કે આ પણ ધર્મ હશે, ત્યારે આ બધી પાપતે બીજા કેટલાયને સત્યાનાશ વાળે. દેશનાનું ફળ પાપ-પ્રવૃત્તિની પરંપરા ચાલે..
મરીચિએ ઉસૂત્ર એક જ વચન કાઢયું એના આ બધાનું મૂળ શું? ગુર્નાદિ શિષ્ટ પુરુપર પરિવ્રાજકપંથ કુપંથ ચાલ્ય, એમાં પેઢી ને અવગણીને શાસ્ત્રના થડા અક્ષરે અર્થ
| (
શાન
થાય.
૩૫
| SR No. | 020953 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 334 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |