Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ધર્મ-કર્મ-તત્ત્વકાય)
(૧૧
નિમિત્ત કામ કરતું બતાવી રહેલ છે. અધ્યાત્મદંભીઓની ભ્રમણા -
સારાંશ, ખાલી અધ્યાત્મભાવના નહિ, પણ આ ન સમજનાર આજના અધ્યાત્મ-દંભીઓ સાથે અહિંસા-સંયમ-તપની સાધના જ આત્મા પર ઘી-કેળાં ઉડાવતા રહીને માત્ર શદ્ધ જ્ઞાતાદરા અસર કરે છે. માટે પ્રભુ એ સંયમ અપનાવે ત્યારથી બનવાના દંભ ઉપર ધર્મ સાધવાનું માને છે. પરંતુ
જ ધર્મકાય-અવસ્થા શરુ થાય છે, તે પહેલાં પ્રતિજ્ઞા-પૂર્વકના ચારિત્ર, સાધ્વાચારો અને તપ
ગૃહસ્થનાસમાં નહિ. વિનાની અધ્યાત્મભાવના ધૂળના ઘર જેવી છે, ટકે પ્રભુની આ ધર્મકાય-અવસ્થા એટલી બધી નહિ. ધર્મની સાધનાને ઉવેખીને અધ્યાત્મભાવ શો ? જોરદાર હોય છે કે એ આગળની કર્મકાય-અવસ્થાને અધ્યાત્મદંભી કહે છે કે ““ધર્મસાધના એ તો જડ
નિકટ નિકટ કર્યે જાય છે. એ નિકટ કરવા માટે તો કાયાની ક્રિયા છે. એ આત્મા પર શી અસર કરે ? એક વિપુલ કર્મક્ષય કરતા ચાલવું જોઈએ, તો એ કામ પ્રભુ દ્રવ્યની બીજા દ્રવ્ય પર કશી અસર ન થાય, નહિતર
ધર્મકાય-અવસ્થામાં ઉગ્ર વિહાર, ઘોર તપસ્યા, કઠોર મહાવીર પ્રભુની તો પ્રચંડ સાધના અને વિશ્વ કરુણા
પરિસહ, અને ભયંકર ઉપસર્ગ તથા અત્યંત એકાગ્ર હતી, તો એની અસર જગતના જીવો પર પડીને એ
સળંગ તત્ત્વચિંતન-ધારા રાખીને કરી રહ્યા છે. આમાં જીવોનો ઉદ્ધાર કેમ ન થયો ? માટે જડની ક્રિયા અને
જન્મો જુના કર્મોના ય ભુક્કા બોલાવી રહ્યા છે. જડના ધર્મથી દા.ત. બાહ્ય ત્યાગ-તપસ્યાથી આત્માનું
ધર્મકાય-અવસ્થામાં આ જ એક વિપુલ કર્મક્ષયનું જ કલ્યાણ માનવું એ મિથ્યાત્વ છે. બાહ્ય નિમિત્ત કશું
લક્ષ હોવાથી વિપુલ કર્મક્ષયકારી સાધનામાં શું કામ કરતું નથી. ઉપાદાનશક્તિ યાને યોગ્યતા જ કામ કરે
બાકી રાખે?
૨. કર્મકાય અવસ્થા: વિશિષ્ટ તથાભવ્યત્વ પરંતુ આ ખોટું છે; કેમકે જો બાહ્ય ત્યાગથી કર્મકાય' એટલે કે તીર્થંકર નામકર્મ આત્મકલ્યાણ ન હોય તો પ્રભુએ બાહ્ય સંસારનો ત્યાગ ભોગવવાની અવસ્થા, “ધર્મકાય અવસ્થામાં ધર્મ શા માટે કર્યો? પ્રભુ તો ઘરમાં પણ અનાસકત યોગી સાધનાને અંતે જયારે વીતરાગતા અને કેવલજ્ઞાનની જેવા હતા, તો એમને સંસારત્યાગની શી જરૂર ? સિદ્ધિ થાય એટલે તીર્થંકર નામકર્મ ઉદયમાં આવે ને ઘરવાસમાં જ એમને ધર્મકાય-અવસ્થા યાવત ત્યારે હવે કર્મકાય” અવસ્થા શરૂ થાય છે. ભવિષ્યમાં કેવળજ્ઞાન કેમ નહિ ? પ્રભુએ ચારિત્ર લીધું, ને ત૫ તીર્થંકર થનાર આત્માને જ આ કર્મની પુણ્યાઈ ઊભી તથા સંયમચર્યાઓ આચરી એ જ સૂચવે છે કે થાય છે, પણ બધા મોક્ષમાર્ગ-સાધકને નહિ. એનું બાહ્યત્યાગ અને જડ કાયાના ધર્મરૂપ તપ પણ આત્મા કારણ એ છે કે આ કર્મ ઊભું થવામાં મૂળભૂત કારણ. પર, કર્મોનો ક્ષય કરવા રૂપ અસર કરે જ છે, માટે એ વિશિષ્ટ તથાભવ્યત્વ છે. એ ભવિષ્યમાં તીર્થકર જરૂરી છે.
બનનાર આત્મામાં જ હોય, બીજામાં નહિ. બીજામાં દંભીની ‘નિમિત્ત કાંઈ કરતું નથી. ઉપાદાન તથાભવ્યત્વ હોય તે જુદું જુદું વૈયકિતક ભવ્યત્વ હોય શક્તિ જ કામ કરે છે,'- એ વાત પણ પોતાના
ખરું, પરંતુ તે સામાન્યથી તથાભવ્યત્વ હોય; જયારે વર્તાવથી જ ખોટી ઠરે છે; કેમકે દા.ત. એનું પ્રવચન ભવિષ્યમાં તીર્થકર બનનાર આત્મામાં તેમના કરતાં ન સમજી શકનારને એ કહે છે, “આ તો સૂક્ષ્મ તત્ત્વ વિશિષ્ટ કોટિનું તથાભવ્યત્વ હોય છે; અને તે અનાદિ છે. એ એમ એક પ્રવચનથી ન સમજાય; એ સમજવા કાળથી હોય છે. કેમકે જગતમાં જીવો અનાદિ માટે તો અહીં ૨-૩ મહિના રહી સાંભળો એટલે જ બે જાતના હોય છે, ભવ્ય અને અભવ્ય. “ભવ્ય સમજાશે.” આમાં ચોકખું પોતાના પ્રવચનનું એટલે સિદ્ધ-મુકત થવાને યાને સિદ્ધિ-મોક્ષ પામવાને
છે.”
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |