Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨)
(યોગદૃષ્ટિસમુચ્ચય વ્યાખ્યાનો આક્ષેપ કરનારની અજ્ઞાનદશા કેવી કે એ જોતાં શ્રત-આગમોમાં જૈનેતર શાસ્ત્રોમાં બતાવેલ પદાર્થો ન આવડયું કે,
પણ ન નિર્દેશ્યા શાના બાકી હોય? અસ્તુ. (૧) જેની અન્ય દર્શનોને ગંધ સરખી નથી એવા
આચાર્ય ભગવાન કમ્મપયડી શાસ્ત્રના કર્મ અંગેના બંધન સંક્રમણ
શ્રી હરિભદ્રસૂરિજી મહારાજ ઉદ્વર્તના અપવર્તનાદિ કરણો તથા ૧૪ ગુણસ્થાનકાદિ
એ એવા ધુરંધર વિદ્વાન યુગપુરૂષ હતા કે મૌલિક જેવા અતિ સૂક્ષ્મ પદાર્થ માટે જૈનાચાર્યોને બીજા પાસે
શાસ્ત્રો ઉપરાંત આગમ વિવેચનાનાં એમનાં વચનોને જવું નથી પડયું, શું મિત્રા-તારા-બલા-દીપ્રા વગેરે કે મૈત્રી આદિ ભાવનાઓ જેવાં અતિ સ્થલ પદાર્થ
પછીના આચાર્યો પોતાના ગ્રંથમાં ઉદ્ધરણ તરીકે લે છે. સમજવા માટે જૈનેતર શાસ્ત્રો પાસે જવું પડે ?
એવા આ મહાપુરુષે મૌલિક શાસ્ત્રો ઉપરાંત
વિવેચનનાં ય શાસ્ત્રો લખ્યાં, જેમ કે શ્રી અસલમાં શ્રી જિનાગમોને પુસ્તકારૂઢ કરનાર પૂર્વ મહર્ષિ શ્રી દેવદ્ધિગણી ક્ષમાશ્રમણ મહારાજ શ્રી વીર
લલિતવિસ્તરા, શ્રી પંચસૂત્રવૃત્તિ, શ્રી આવશ્યક
સૂત્રવૃત્તિ... વગેરે. એના પણ વાકય સૂત્ર જેવા છે, પ્રભુની સ્તુતિ કરતાં કહે છે, “નયડુ સુનાઇi પમવો'
જેના ૫૨ સારું વિવેચન થઈ શકે. આ રચનાનો બધો અર્થાત્ વીતરાગ સર્વજ્ઞ શ્રી મહાવીર પરમાત્મા
પ્રતાપ શ્રી જિનાગમોનો છે, કેમકે પોતે જ એક સ્થાને સમ્યકુશ્રુતો અને મિથ્યાશ્રુતોના મૂળ ઉત્પત્તિસ્થાન છે.
લખે છે કે – મિથ્યાશાસ્ત્રોનાં? હા, આ રીતે કે, પ્રભુએ ગણધરોને અર્થથી દ્વાદશાંગી આપી. એમાંનાં કોઇ કોઇ પદાર્થને
હા! અહાહા કહે હું તા, ઊંચકી મિથ્યાષ્ટિ આત્માઓએ મિથ્યાશાસ્ત્ર
જઈ ણ હું તો જિણાગમો’ પ્રવર્તાવ્યા. પરંતુ એ એકાન્ત નયષ્ટિથી પ્રરૂપ્યા,
અર્થાત્ “અરે ! જો જગતમાં શ્રી જિનેશ્વર તેથી એ મિથ્યાશ્રુત રૂપ બન્યા. હવે એ જ પદાર્થ
ભગવાનના આગમ ન હોત તો અમે અનાથ બની અનેકાન્ત નયષ્ટિથી અર્થાત સ્યાદ્વાદ શૈલીથી શ્રી
રહ્યા હોત અને તો અમારું શું થાત ?' અર્થાત હરિભદ્રસૂરિજી મહારાજ જેવાં મહર્ષિઓએ પોતાનાં
અજ્ઞાન-મિથ્યાજ્ઞાનના અંધકારમાં અહત્વ અને રચેલાં શાસ્ત્રોમાં અંકિત કર્યા. તો તે શું મિથ્યા મિથ્યા પ્રવત્તિમાં રાચ્યામાચ્યા રહી શેષ ભવના શાસ્ત્રોમાંથી લીધા ગણાય ? કે મૂળ તો જિનવાણી
ગુણાકાર કર્યા હોત! જિનાગમશ્રિતનાં જ ગણાય?
આ ઉદ્ગાર સૂચવે છે કે એમને જિનાગમ પર (૨) વાસ્તવમાં શ્રુતજ્ઞાનનાં મહાસાગર સમાં
ભારોભાર અને અનન્ય બહુમાન હતું! તેમજ શાસ્ત્રો ૧૪ પૂર્વનામનાં શાસ્ત્રોમાં સૂક્ષ્મ સ્થલ એક પદાર્થ
રચવામાં ય ઉપયોગી બોધ અને પ્રેરણા એમણે
સવામાં ય ઉપયોગી ? પણ વણનોંધ્યો નહોતો રહ્યો. ચૌદ પૂર્વધરમુનિઓનાં જિનાગમોમાંથી લીધી હતી. શ્રતને સર્વાષર-સંનિપાતી કહેવાય છે.
જિનાગમ પર આટલું બધું સર્વાક્ષર સંનિપાતી એટલે શું? સર્વાક્ષર સંનિપાતી' એટલે અ-આ-ક-ખ...
બહુમાન શાથી? વગેરે અક્ષરોનાં જેટલાં સાર્થક સંનિપાત યાને સંયોગ એક અપેક્ષાએ કહીએ તો કહેવાય કે, જૈનકુળમાં થઇ શબ્દો બને, એ સમસ્ત શબ્દો જેમાં સમાવિષ્ટ છે જન્મેલાને તો જન્મથી આ મળે એટલે 'છે, છે ને છે.' એવું શ્રત (આગમસમૂહ) પછી આમાં જૈનેતર એમ આ મળવાની નવાઈ નહિ, પરંતુ એમને તો ન આગમોનાં શબ્દો ને એ આગમોની વાતો ય કેમ મળવાનું મળ્યું હતું. જન્મ જૈનકુળમાં નહિ પણ સમાઈ ગઈ ન હોય ? એટલે કે અક્ષરોના સંયોગથી બ્રાહ્મણકુળમાં જન્મેલા અને એ કુળના જે સંસ્કાર તથા જેટલા સાર્થક શબ્દ બને એ બધાયને સમાવી લેનાર એ કુળની જ વેદ, પુરાણ વગેરેની વિદ્યા પામેલા ! તે
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |