Vajjalaggam

SR No.: 020873
Original Sutra Author: N/A
Author: M V Patwardhan
Publisher: Prakrit Text Society
Publication Year: 1969
Total Pages: 706
Language: English
Classification: Book_English
File Size: 11 MB

Page 233

L.org
१६८
वज्जालग्गं
[614: ६४.४614) अच्छीहि पई सिहिणेहि दियवरं गुरुयणं नियंबेण ।
तिन्नि वि जूरेइ बहू न याणिमो केण कजेण ॥४॥ 615) जइसा पइणा भणिया तिलयं विरएमि अत्तणो(? अत्तणा)तुझ।
ता कीस मुडमुही हसिऊण परम्मुही ठाइ॥५॥ 616) हियर रोमुग्गिणं पायपहारं सिरम्मि पत्थंतो।
तह उत्ति पिओ माणसिणीइ थोरंसुअं रुणं ॥६॥ किमिति सा मुग्धमुखी स्वकरण गण्डस्थलमुत्पुंसयति । इदमुत्तरम् । मम मुखं तावत् केतकीकर्परधूलिधवलं, पूर्णिमाचन्द्रश्च मृगलक्ष्मदूषितः । ततो मम गण्डस्थले कुतस्त्यं कज्जलं लगितं, यन्मुखमृगाङ्कलक्ष्मणानुमिमीत इयमिति ।। ६१३ ॥
614) [ अक्षिभ्यां पतिं स्तनाभ्यां द्विजवरं गुरुजनं नितम्बेन । त्रीण्यपि निन्दति वधून जानीमः केन कार्येण ।। ] अक्षिभ्यां पति, स्तनाभ्यां द्विजवरं, गुरुजनं श्वशुरादि नितम्बेन, त्रीण्यपि जूरेइ निन्दतीति यावद् वधूः, तद्वयं न जानीमः केन कार्येणेति । आभ्यां स्तनाभ्यां निरुद्धत्वाद् हृदयस्य, अमुष्य ब्राह्मणस्य नमस्कारसूचकं मम शिरोनमनं न भवतीति किमित्यागादसाविति । अमुना नितम्बेन दुर्वहेण मम त्वरितं गमनं न संगच्छते, श्वशुरादेः स्पर्शः कथं रक्षितव्य इति ॥ ६१४ ।।
615) [ यदि सा पत्या भणिता तिलकं विरचयाम्यात्मनस्तव ( विरचयाम्यात्मना तब )। तत् कस्मान्मुग्धमुखी हसित्वा पराङ्मुखी तिष्ठति ।। ] यदि सा पत्या भणिता । इति किम् (किमिति )। आत्मनस्तव तिलकं विरचयामि, ततः सा मुग्धमुखी किमिति हसित्वा पराङ्मुखी भवति । इदमुत्तरम् । पतिस्तस्यास्तिलककरणव्याजेन मुखं चुचुम्बिषति । सा च "अहमिदानीमृतुमत्य स्मि, पश्य रुधिराक्तं मम वासः” इति पराङ्मुखीभूय दर्शनम् ।। ६१५॥
616) [ हृदये रोषोद्गीर्णं पादप्रहारं शिरसि प्रार्थयमानः । तथैवेति प्रियो मनस्विन्या स्थूलाश्रुकं रुदितम् ॥ ] हृदये रोषोद्गीर्णं रोषादुत्यापित पादप्रहारं भर्ता शिरसि प्रार्थयमानः, तथैव, यथा मम मनसि शङ्काभूत् तथैव, नान्यथेति स्थूलाश्रु यथा स्यादेवं रुदितम् । अयं भावः । अस्य