________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
.१९८७
प्राप्तः, यत्र समभूतिजीवः करी जातोऽस्ति, तत्र महासरोपरं राष्ट्रा तत्तीरे सार्थ उत्तीर्णः, ॥१॥
साभार हे महाप्रतापी कमठ, मने निराधारने ठंडीथी बनवा माटे काइ रहेवावें स्थान आपो. अजाण एवा कमठे कयु हे कापडी | म. | साधु । बा ओरडामां तारी मरजी जब रहे. त्यार पछी त्यां रात्रिए हेलो मरुभूति तेओना सपळा दुराचारना स्वरूपने जोर १९८७
बदेखाइथी परवश पनी गयो, परंतु लोकापवादची मय पामी तेणे तेोनो दुराचार टाळवानो उपाय कयों नहि. सबारे गजा पासे जा तेणे तेओर्नु सपळु स्वरुप जे, हतुं ते, कही बताय. राजाए गुस्से थइ पोताना माणसोने आज्ञा करी. तेओए गळामां रामपात्रनी माळा पहेरावी, गवेडापर बेसाडी, ढोलपीटी, कमठने आखा शहेरमा फेरन्यो, अने 'आ पोतानी माइनी बीनो संमोग कर. नारो छे' एम लोकोनी पासे ढंढेरो बहार पाडी तेने शहरमांधी बहारकाढी मक्यो. त्यार पछी कमठने क्रोध उत्पन्न थयो, परंतु पालथी वैराग्य प्रासयतां ते साधुना वेपनुं ग्रहण करी दुष्कर तप करवा लाग्यो, ते प्रत्तांत जाणी पश्चाताप उत्पन्न यतां मरुभूति पोवाना अपराधनी क्षमा मागवा तेनी पासे जह पगमा पडयो. कमठे पण ते समये जायला वैरनी जागृति थवाथी मरुभूतिना मस्त. कपर मोटी शिला नाही. त्यार पछी मरुभति ते शिलाना प्रहारथी चीसो नासतो नास्वतो मरण पामी विंध्याचल पर्वतमा धणा (सूचनो अधिपति हावी थयो. आतरफ अरविंद रामाए कोई दिबसे शरद् ऋतुमा महेलनी अगाशीमां अंतःपुर सहित रही क्रीडा करता जेथे आकाशने ढांकी दीधुं हर्ट एवा अत्यंत शोभावाला मनोहर शरद् ऋतुना वादळाने जोयां. फरीने सेज वषे वायुषी नाश पामता ते वादळाने जोता अने ते दृष्टांतनो आश्रय लइ सबला पदार्थोना क्षणभंगुरपणाानो विचार करता अरविंद राजाने अवधिशान उत्पन यु. सेवकोए रोकता छतां पण पोताना पुत्रने राज्य आपी ते साधु थयो. कोह दिवसे ते राजर्षिए विहार करतां सागरदच
For Private and Personal Use Only
