________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
उत्तराध्ययन सूत्रम्
॥५४२॥
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
तो दिऊँण पाए । चकुसलक्खणे मुणिवरेस्स || आग सेणुप्पईओ लेलियचचलकुंडलकिरीडी ॥६०॥ मूल - [ तो ] त्यारपछी ते ( मुनिवरस्स) श्रेष्ठ मुनिना [चकंकुसुलक्खणे) चक्र अने अंकुशादिक चिन्हवाळा (पाप) बे पादने [व दिऊण] वांदिने (ललिअचवल कुडलतिरीडी) मनोहर अने चपळ एवा मुगटने धारण करनार इंद्र [आगासेण] आकाश मार्गे (उप्पइओ) स्वस्थाने गया. ६०
व्या० - 'तो' इति ततः शक्र आकाशमनुत्पतित उडितः किं कृत्वा मुनिवरस्य राजर्षेः पादौ वंदित्या, कीशो मुनेः पादौ ? चक्रांकुशलक्षणौ, राज्ञो हि पादयोश्चक्रांकुशलक्षणं स्थात. कीदृशः शक्रः ? ललितचपलकुंडलकिरीटी, ललिते सविलासे चपले चंचले च ते कुंडले च यस्य स ललितचपलकुंडलः, किरीटं मुकुटं यस्यास्तीति किरीटी, | ललितचपलकुंडलवासी किरीटी, च ललितचपलकुंडलकिरीटी, चपलसुंदरकुंडलमुकुटधारक इत्यर्थः ॥६०॥
अर्थ — तदनंतर शक्र = इंद्र, ए मुनिवर=नमि साधुना चक्र अंकुशादिलक्षण = चिन्ह =युक्त पाद चरणोने वंदन करी ललित=सुंदर तथा नमन करतां चपल=दोलायमान छे कुंडल तथा किरीट मुकुट जेना एवो ते इंद्र आकाशमार्गे उत्पतित थइने, अर्थात् उडीने स्वस्थाने गया. ॥ ६०॥
नमी नमे अप्पा | सक्वं सक्केंण चोइओ ॥ चोइऊण गेहूं वही । सामपणे पज्जैवडिओ ॥ ६१ ॥
मूल - (सक्ख) साक्षात् (सकेण) शकइन्द्रे (चोइओ) प्रेरणा करायला ( नमी) नमिराजर्षि [अप्पाण] पोताना आत्माने (नमेइ) नम्र
For Private and Personal Use Only
भाषांतर अध्ययन९
॥५४२ ।।