________________ ૧૫ર : ઉદય-અર્ચના વેગે ખીજીને દૂત તે વળિયે, અનુક્રમે ભરતને આવી તે મળિયે; ભરતને જઈ દૂત તે ભાખે, આણ ન માને કટકાઈ પાખે. 21 સુણ વાતને માની તે સાચી, ચડાઈ કરવા ભેરી તે વાજી; હાથી ઘોડા ને રથ નિશાણ, લાખ ચોરાશી તેહનું પરિમાણ. 22 રથ લઈને શસ્ત્ર તે ભરિયાં, ધવલા ઘેરીડા ધિંગા જેતરિયા; સાથે છનનું ઝેડ પાળા પરવરિયા, નેજા પચરંગી દશ ક્રોડ ધરિયા. 23 પૂરા પાંચ લાખ દીવી ધરનાર, મહીપતિ મુગટાલા બત્રીસ હજાર શેષ તરંગમ કોડ અઢાર, સાથે વ્યાપારી સંખ્યા ન પર. 24 સવા કોડ તે સાથે પરધાન, મહેદી નાળનું તેર લાખ માન, સાથ રસોઈયા સહસ બત્રીશ, લશ્કર લઈને ભરત ચકીશ. 25 લકર લઈને ચક્રવર્તી ચઢિયે, સામે આવીને બાહુબલ અડિયે; તેના કટકને પાર ન જાણું, યમરૂપી તે દ્ધા વખાણું. 26 નિશાને ઘાવા દઈ પરવરિયે, સૈન્ય લઈને સામો ઊતરિયા, કહે બાહુબલ ભરતને જઈ, તાહરી તે શુદ્ધ શા માટે ગઈ. 27 સગા ભાઈશું એમ ન કીજે, રિદ્ધિ પામીને છેહ ન દીજે; જાતે દહાડે જેને વિમાસી, પર પિતાને ન હોવે સહવાસી. 28 અંગ વિના તે ડાંગ ન વાજે, ભાડુ તે રાખી ભીડ ન ભાંજે; ઘર નવસે પુત્ર પ્રિયારે, સુખ ન લહીએ ભૂત હિયા રે. 29 તે તે અવગણ્યા ભાઈ અઠ્ઠાણું, યતિ થયા તજી તે જાણું તાતે લેશિયા તુજને વિચારી, તેણે તે લીધું સંયમ ભારી. 30 તાહરે પાપે તે નાસીને છૂટા, ઘણું અઘટતું કીધું તે જૂઠા; કરતુક તાહરાં કહેતાં હું લાજું, મુજ વડે તે પખંડ ગાશું. 31 તુજને જોઉં નજરે ફેરી, વાર ન લાગે નાખતાં વેરી, ફૂલદડે લઈ કેમળ હાથે, વઢવું સહેલું ચુડાલી સાથે. 32 એ નહીં એહવા છાકમ છેલા, ચાહે ચિત્તથી ભૂત મ ભેલા; હાંક મારું તે પર્વત ફાટે, લાજ રાખું છું બંધવ માટે. 33
