________________ સલાકા : 151 વાચકજન તે કીતિ બેલે, કેઈ ન આવે શ્રી ભરતને તેલે; દિનદિન દોલત વાધે સવાઈ, બીજાની નહીં તેવી અધિકાઈ. 8 અનુક્રમે કીધે નગરપ્રવેશ, ચકને ઉત્સવ માંડ્યો નરેશ ચક્ર તે રહ્યું આકાશે ભમે, આયુધશાળાએ આવે નહીં કિમે. 9 સહુ મળીને મનમાં વિમાસે, શા માટે રહ્યું ચક્ર આકાશે; સુણો સાહિબ કહે સેનાની, ભાઈ તુમારે એક ગુમાની. 10 બાહુબલ નામે મહાબલધારી, તેહ ન માને આણ તમારી; હઠ માંડીને રહ્યો હઠીલે, છત્રપતિ છે ગાલે છેલછબીલે. 11 અવલે ને એ મહા અભિમાની, સેવા કીધી છે પહેલા સાધુની; અજિત અતુલબલ તેણે તે વળિયે, જાલમ દ્ધા સંગ્રામે કળિયે. 12 અનામી તે કેહની આણ ન માને, પરાક્રમ પૂરો પ્રજાને પાળે, એવી તે સુણી વાત અદ્ભુત, લેખ લખીને મોકલ્યા દૂત. 13 હત તેહવે ભરત આદેશે, વેગે તે પોતે બાહબલદેશે; કાગળ આપીને કહે કર જોડી, વેગે તેડયા છે ચાલે તેણે. 14 કાગળ વાંચીને ચઢયો તે કોધ, દૂત પ્રત્યે કહે વચન વિરોધ; કેણ ભરત તેડે છે અમને, નથી ઓળખતા પૂછું છું તમને. 15 દૂત કહે છે ભાઈ તુમાર, ભરત ચક્રવતી સાહેબ હમારે; આયુધશાળાએ ચક ન આવે, તેણે કરીને તમને બોલાવે. 16 કરી અસવારી વેગે સધા, તિહાં આવીને શીશ નમાવે; ના તે કરો યુદ્ધ સજાઈ, માંહોમાંહે મળી સમજો બે ભાઈ. 17 ભરત ચક્રવતી વખંડ ભેગી, અભિમાન સહના રહ્યો આગી; તે આગળ શું ગજું તમારું, તે માટે કહ્યું માને અમારું. 18 એમ નિસુણી બાહુબલ જપે, મુજ આગે તે ત્રિભુવન કંપે; ચઢયો ક્રોધ ને દાંત જ કરડે, હોઠ કરડે ને મૂછ જ મરડે. 19 એહવે તે કુણ ભૂલ્યું છે ભારી, જેહ બરોબરી કરે અમારી; કહે બાહુબલ ચઢાવી રસ, કરું યુદ્ધ પણ ન નામું શીશ. 20
