________________ 16 : ઉદય-અર્ચના યુજે ભુભર ચિતે મનમાંય, રાજકાજ તે મેલ્ય કહેવાય સુગુણ સોભાગી સાહસિક શ્રે, એકે વાતે એ નહીં અધૂર. 25 મુજથી બળિયે એ મહાબળ ધારી, ઑટે સાંસે તે પડ્યો મેરારી; વળી વળી મનમાં ચિતે વનમાળી, રાજ્ય અમારું લેશે ઉલાળી. 26 ઈણે અવસરે રેમકુમાર, મલપતા આવ્યા સભા મઝાર; આઘા આવે છે આદર દીયે, સભા સહુ કોઈ પરણામ કીધો. 27 પાણિ પસારી સારંગપાણિ, મુખથી બોલ્યા તે એહવી વાણી; આજ પરખિયે બળ તુમાર, નેમ નમાવે હાથ અમારે. 28 કાચી કાંબ જિમ કયર કેરી, કમળ તણું પરે વાળે કર ફેરી; નેમજી રહ્યા બાહ્ય પસારી, જાણે હીંડળે હીંચે ગિરિધારી. 29 વિઠ્ઠલ મનમાં જુએ વિચારી, એહ કુંવારે બાળ બ્રહ્મચારી; ઈમ ચિતીને નારી હકારી, છાંટે તેમને બાહે પસારી. 30 ભરી ખંખળી કેસર કુંકુમે, ગોપી દિયરશું રમત રમે; સત્યભામા ને રુકિમણું રાણી, કહે મને એહવી તે વાણી. 31 પરણે રાજુલ રૂપે રઢિયાળી, નારી વિના તે નર કહિયે હાળી; નારીને રસ તે મોટો સંસાર, નારી તે અછે નરને આધાર. 32 પુરુષની પાસે જે ન હોય નારી, વસ્તુ ન ધીરે કોઈ વ્યાપારી; નારી તે અછે રત્નની ખાણ, ઘરણી વડે તે ઘરનું મંડાણ. 33 મુસકીશું બેલે ગેવિંદરાણી, બત્રીશ સહસમાં વડી જેઠાણી; પાયે પડવું તે દેહલું જાણી, તે માટે તમે ન્હાની દેરાણી. 34 જેહશું અપૂરવ પ્રીત બંધાણી, આજ તે હવે કેમ રહિયે તાણ; ફરી ઉત્તર તેમે ન દીયે, માન્ય માન્ય છ સહુ કેણે કીધે. 35 બેલ બોલ્યા ને કીધી સગાઈ, લીધાં લગન ને કરી સગાઈ; છપ્પન કુળ કોટી જાદવ માળિયા, તુરને નાદે સમુદ્ર જળહળિયા. 36 ચઢી જાન ને વાજિંત્ર વાજે, જાણે અષાઢ જળધર ગાજે; જુગતે કરીને જાદવ ચડિયા, પ્રથમ ઘાવ તે નગારે પડિયા. 37
