________________ સલેકા : 147 મયગળ માતા ને પરવત કાળા, લાખ બેતાળી સબળ સુંઢાળા, છાકે છડ્યા ને મદે ઝરંતા, મૂકે સારસી ચાલે મલપંતા. 38 લાખ બેતાળીશ તેજી પાખરિયા, ઉપર અસવાર સોહે કેસરિયા; અચ્છી કચ્છી ને પંચ કલ્યાણ, પૂંઠે પોઢા ને પુરુષ સમાણું. 39 સમગતે ચાલે ચક રહેતા, ચંચળ ચપળ તે ચરણે નાચંતા; સાજ સોનેરી સોહે કેકાણુ, લાખ બેતાળીશ વાજે નિશાણ. 40 લાખ બેતાળીશ રથ જેતરિયા, કોડી અડતાળીશ પાવા પડવરિયા; નેજા પચરંગી પંચ કેડ જાણું, અઢી લાખ તે દીવીધર વખાણું. 41 સેહે રાજેદ્ર સોળહજાર, એકએંશી વળી સાથે સુહાર; સાથે સેજવાળા પંચલાખ વારુ, માંહે સુંદરી બેઠી દીદારૂ. 42 શેઠ સેનાપતિ સાથે પરધાન, ભલી ભાતશું ચાલી હવે જાન; બંધૂકની ધૂમે સૂર છિપાયે, રજબરે અંબર છીયે. 43 ધવળ મંગળ ગાયે જાનકરણ, જાણે સરસતીની વીણા રણઝણ; વાઘે કેશરિયે વરઘોડે ચડિયા, કાને કુંડળ હીરે તે જડિયા. 44 છત્ર ચામર મુગટ બિરાજે, રૂપ દેખીને રતિપતિ લાજે; જાન લઈને જાદવ સધાવ્યા, ઉગ્રસેનને તેરણે આવ્યા. 45 દેખી રાજુલ મનમાં ઉલસે, ચંદ્ર દેખી જેમ સમુદ્ર ઉલસે; ઘણા દિવસની રાજુલ તરસી, સજી શણગાર જુએ આરસી. 46 અંજન અજિત આંખ અણિયાળી, વેણી સરળી ને સાપણ કાળી; શીશફૂલ ને સેંથે સિંદૂર, મયણરાજાનું પસયું છે પૂર. 47 ગાલે ગરીને ઝાલ ઝબૂકે, મદભર માતી ને નજર ન ચૂકે; નાસા નિર્મળ અધર પરવાળી, કેડે થેડી ને ઘણું સુકુમાળી. 48 ભૂષણ ભૂષિત સુંદર રૂપ, મુખ પૂનમચંદ અનુપ; રૂડાં રૂપાળાં કુચ ઉતંગ, કસને કસીને કીધા છે તંગ. 49 હૈયે લાખીણ નવસર હાર, ચરણે ઝાંઝર રણઝણકાર; સજી શણગાર ઊભી ઝરૂખે, નીરખી નેમને મનમાંહે હરખે. 50
