________________ સઝાયો H 133 (ઉથલે) આવું તે ઓઢી વાત કરતાં, ઘણું જ રૂડાં ભીએ, સાસુ અને માના જાણ્યા વિણ, પલક પાસ ન થેભીએ; સુખદુઃખ સરજ્યુ પામીએ, પણ કુળાચાર ન મૂકીએ, પરવશ વસતાં પ્રાણ જાતાં, શિયળથી નવિ ચૂકીએ. 3 | (ચાલ) વ્યસની સાથે વાત ન કીજીએ; હાથોહાથરે, તાળી ન લીજીએ. | (ઉથલ) તાળી ન લીજે નજર ન દીજે ચંચલ ચાલ ન ચાલીએ, એક વિષય બુદ્ધ વસ્તુ કેહની, હાથ પણ નવિ ઝાલીએ; કેટિ કંદર્પ રૂપ સુંદર, પુરુષ પેખી ન મહીએ, તણખલા ગણું તેહને, ફરીય સામું ન જોઈએ. 4 | (ચાલ) પુરુષ પ્યારો રે, વળી ન વખાણીએ; વૃદ્ધ તે પિતા રે, સરખે જાણીએ. | (ઉથલ) જાણીએ પિયુ વિણ પુરુષ, સઘળાં સહોદર સમોવડે, પતિવ્રતાને ધર્મ જતાં, નાવે કઈ સમેવડે, કુરૂપ કુષ્ટિ કુબડે ને, દુષ્ટ દુર્બળ નિર્ગુણે, ભરતાર પામી ભામિની તે ઈન્દ્રથી અધિકે ગણે. 5 | (ચાલ) અમરકુમાર રે, તછ સુરસુંદરી, પવનજયે રે, અંજના પરિહરી. (ઉથલ) પરિહરી સીતા રામે વનમાં, નળે દમયંતી વળી, મહાસતી માથે કષ્ટ પડયાં પણુ, શિયલથી તે નવિ ચળી;
